Gerçek Hayata Merhaba

Kayboluş.

Patricia'dan...
Masaya oturalı 10 dakika olmuştu ama hala Antonella ve arkadaşları hala gelmemişti. Korkuyla arkamı döndüm. Arkamda kimse yoktu. Yerimden hızlıca kalkıp kasaya yöneldim.

"Şey merhaba burada 3 tane kız vardı nereye gittiler gördünüz mü acaba?" Diye sordum titreyen sesimle.

Kasiyer ise bana acıyan gözlerle bakıp "Maalesef" diye cevap verdi. Dolan gözlerimle teşekkür edip onları aramaya başladım. Ama bir yandan da korkuyordum çünkü buraları hiç bilmiyordum. Ve nasıl geri döneceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu. Matias'ı arayıp yolu sormak için cebimden telefonumu çıkardım. Hay aksi! Telefonumun şarjı bitmişti. Danışmaya gidip kaybolduğumu söylemekten başka çarem yoktu.

Antonella'dan...
Şu anki mutluluğumu kimse bozamazdı. Nihayet Patricia'dan intikamımı almıştım. Kendini kaybolmuş sanacak muhtemelen ama bu benim umrumda değil. Bu yaşadığı korku ona 10 yıl yeter. Hem Matias'la yakınlaşara, bana nispet yapmaya çalışıyor hem de ona iyi davranmamı bekliyor. Düşündüm de bu Patricia gerçekten zavallı. Pia ve Caterina'yı evlerine bırakmadan önce gece FaceTime yapmak için sözleştik. Böylece bol bol konuşabileceğiz. Eve gelince arabayı garaja park ettim. Hızlıca kapıyı açıp içeri girdim. Poşetlerimi koltuğun üstüne bıraktığımda mutfaktan annemin sesi geliyordu. Demek bugün eve erken gelmişti. Mutfağa koşup ona sarıldım. Garip bir şekilde annem her zaman olduğundan çok daha şık giyinmiş. Anneme hayranlıkla bakarken bir yandan da kaş göz hareketleriyle neden böyle şık olduğunu sordum.

Annem durumu anlamışçasına "Bay Leandro ile akşam yemeğe çıkıyoruz tatlım." dedi.

"Anne,çok güzel olmuşsun ama artık şu adama Bay diye hitap etmeyi keser misin? Yakında eşin olmayacak mı senin ne bu resmilik?"

Elleriyle saçımı okşadıktan sonra hafifçe gülümseyerek "Evet tatlım öyle olacak ama yine de evlenene kadar resmiliği elden bırakmamak gerekir. Sonuçta henüz bekarız ikimiz de." Diye cevap verdi. "Neyse,bu akşam sen Pialarla takılacaksın sanırım. Facundo da Manuel'lerde kalacakmış. Bilirsin o çocuğu sevmem ama Facundo'nun en iyi arkadaşı olduğu için birşey demiyorum."

"Anne,bugün o salak kıza ne yaptığımı tahmin bile edemeyeceksin. Hani Matias'la bana nispet yapmaya çalışan zavallı var ya. İşte o zavallı bugün bizimle yüzsüz gibi alışveriş yapmaya kalktı. Ben de ona dersini verdim."

Annem gözlerini açarak "Kötü birşey yapmadın değil mi Antonella?" diye sordu.

"Merak etme sadece onu orada bıraktık." dedim gülümseyerek.

Annem ise bana hayretle baktı. "Ya Leandro öğrenince seni suçlarsa?" 

Gülümseyerek "Merak etme."dercesine ona baktım.

Planım şöyleydi,Biz Patricia'yı orada bırakacağız ama Bay Leandro sorduğunda ona Patricia'nın kendisinin kaybolduğunu söyleyeceğiz. Böylece iki taraf da birşey anlamayacak ve bende intikamımı başarılı bir şekilde almış olacağım. Tam bu sırada telefonum çaldı. Arayan kişiye baktığımda Bay Leandro olduğunu gördüm ve sinsice gülümseyerek "Hadi bakalım Antonella göster sıradışı oyunculuk yeteneğini." diyerek telefonu açtım.

"Alo!"

"Alo Antonella,ben Leandro Castro."

"Buyurun Bay Leandro."

"Patricia'nın nerede olduğunu biliyor musun? İki saattir arıyorum ama ulaşılamıyor."

"Ben de size tam bunu söyleyecektim. Biz Bugün Patricia ile alışverişe çıkmıştık ama o birden kayboldu. Bende tam da sizi aramaya hazırlanıyordum."