°Yumi's POV°
"Moshi moshi" sabi niya don sa kausap niya. Ano ba tong asungot na to? Bata ba tingin niya sakin?
"What are we doin' here?" inis kong tanong.
"Enjoying?" painosente niyang sagot. Jeez!
"Psh! Edi kumausap ka ng kumausap ng kung sino sino jan. Mag isa ka" maglalakad na sana ko palayo kaso hinila niya yung shirt ko. The f*ck!
"Ano ba! Let go of me! Fine! Just let go of my shirt!" sigaw ko. Medyo may napatingin pero hindi ko sila pinansin. Naiinis na ko sa asungot na to.
"Easy there Yumi ko. Hahaha. May ipapakilala lang ako sayo" parang kinabahan ako sa sinabi niyang yon. May kakilala siya dito?
"Meet Louis. Louis this is my wife Yumi" he stretch out his hand and I accept it.
"Nice to meet you Yumi" sabi niya. I just smiled. He looks familiar.
"I'll just buy some drinks" I excuse myself. Nagmadali akong lumayo dahil baka pigilan na naman ako ni asungot.
Naglalakad ako at naghahanap ng mabibilhan ng drinks. Nakaramdam ako ng matinding presensya, parang sinusundan ako. It's not that I'm being coward but I'm not in the mood. Binilisan ko na lang yung paglalakad ko. Biglang may humila sakin kaya muntikan na kong mapasigaw.
"Who are you?" they ask in chorus. Tambay ba tong mga to? Mukha namang hindi dahil sa ayos nila.
"Why do you all care?" balik na tanong niya. Napatingin ako dahil kilala ko yung boses na yon.
"Sinusundan mo ba ko?" masungit na tanong ko.
"No. Hahaha. It's just coincidence" prenteng sagot niya.
"Come with us" the guy with the cap said.
"Why would I?" I asked. Are they japanese? Slang kasi yung English nila.
"I will but introduce yourself first" masungit na sabi ko. They're not look like a bad people though.
"No. You should come with us first" the guy with the blonde hair said while grinning.
"Where?" I asked.
"To a place where you shou---"
"Yumi ko!" that voice! It's from...
"Asun---" bigla nilang tinakpan yung bibig ko.
"Whe-- The f*ck! Let go of my wife!" he madly stated.
Akala ko mag uumpisa sila ng away pero tumalikod lang sila at umalis. Pagtingin ko naman sa likod ko wala na rin si Marius. The heck! Ano bang trip nila? Pinaglalaruan ba nila ko? Do I look like a dumb?
"He-hey!" nagulat ako dahil sa bigla niyang pagyakap.
"I'm glad your safe" I feel relieved on his words.
"Akala ko kasi naligaw ka na" hinampas ko naman siya.
"Do I look like stupid?" masungit na sabi ko. He just laughed.
"Really. I'm happy that you're safe. Who are those bastards by the way? Hindi mo ba kayang lumaban?" dirediretso niyang sabi.
"Hinahabol ka ba?" natatawa kong tanong.
"Psh! I'm damn serious here! Who are those?!" inis niyang sabi. I laughed.
"What?! Muntikan ka nang mapahamak. Bakit kasi umalis kang mag isa?" galit na sabi niya. Inaano ko ba siya?
"May kausap ka diba? I just excuse myself" simpleng sagot ko.
"Excuse yourself? Pagtingin ko sa likod ko wala ka na. Hindi ka man lang nagpaalam" mahinahon niyang paliwanag. Bingi lang talaga tong asungot na to.
YOU ARE READING
Marrying My Gangster Enemy
Random#Gangster2 You start with the cat-dog like fighting. And then yung isa nahulog ng di napapansin, but in the end her feelings change. Pero yung isa naman ang nahulog... Is there someone between the two of you who's willing to catch? E paano naman kun...
