•Chris' POV•
"Welcome to Japan Yumi ko!" bungad ko pagka gising niya. Hating gabi na kami nakarating kaya nakatulog agad kaming dalawa.
"Wow! Representative ka na pala ngayon ng Japan? Ikaw ba tour guide ko?" masungit na sabi niya. Kung hindi ko lang talaga mahal to.
"Psh! Sungit!" sabi ko at dumiretso sa kusina.
"Bakit meron nang stocks dito?" tanong ko sa kanya. Pagtingin ko naman kagabi wala.
"Ah. I bought it a while ago" sagot niya at umupo na.
"E bakit puro instants? Magkakasakit ka niyan" inis na sabi ko.
"Don't tell me paglulutuin mo ko?" pagsusungit niya.
"Of course no. Bakit naman kita pahihirapan pa. Alam mo Yumi ko, I want you to rest. Kaya nga nandito ako diba?" nakangiting sabi ko sa kanya. She blush.
"Tigilan mo kong asungot ka ha! Fine! Mamimili ako mamaya ng lulutuin mo" pagsuko niya. I smiled. Masunurin ang Yumi ko.
Naglalakad lakad kami ngayon. Yes! KAMI! Alangan namang hayaan ko ang Yumi ko na mag isa diba? Gusto ko nga siyang pagsabihan kanina dahil mag isa siyang namili and the worst is without my permission.
"Aungot? Ano bang lulutuin mo?" tanong niya habang nasa meat section. Sabi sa inyo dapat talaga kasama ko.
"What do you want Yumi ko?" tanong ko sa kanya.
"Anything" sagot niya naman. Meron ba non?
"Ah.. O edi sige. Kuha ka ng anything. Ako magluluto. Turo mo na lang kung pano lutuin yung anything" sobrang sama na ng tingin niya sakin. Instead of being scared I want to laugh.
"Asungot ka talaga no? Psh! Ako ba magluluto ha? Ikaw bahalang mag isip jan!" naglakad naman siya ng mabilis. Bakit ba ang lakas ng mood swing ng Yumi ko lately?
"Sorry na Yumi ko. Hahaha. Ang cute mo lang kasi pag naiinis ka. Smile ka na o?" pangungulit ko. Bigla naman niya kong hinampas.
"Asungot ka! Ang lakas talaga ng trip mo no? Psh! Ano ba talaga lulutuin mo?" naiinis niyang tanong. Hayyss!
"Hmmm.. Let's see. Korean foods?" tanong ko sa kanya. She only shrugged. I pinch her nose.
"What the!" bago pa siya makapag react ay tumakbo na ko. Hahaha.
"Sorrg miss" sabi ko agad dun sa nabangga ko. Napatingin naman ako sa likod. Sinundan pala ko ng Yumi ko.
"Ichan?" I look at the girl in front of me.
"You know me?" tanong ko. Hindi ko naman makita yung mukha niya dahil nakasalamin siya at mask.
"Asungooot!" sigaw ng Yumi ko. Magsasalita pa sana ko kaso halatang nagseselos na ang Yumi ko kaya lumapit ako sa kanya.
"Psh! Sabi na nga ba 'Girls First' ang rule mo" sabi niya at naglakad palayo. I hug her from the back that's why she stop.
"Asungot ka! Bitawan mo nga ko. Ano bang ginagawa mo?" pinipilit niyang makawala pero hinigpitan ko lang lalo yung yakap.
"Hugging you?" simpleng sagot ko. Hahampasin na niya sana ako kaso binuhat ko na siya. Muntikan na nga siyang sumigaw e.
"Ano ba! Bakit mo ko nilagay dito. Jeez! You're pushing your luck too much" nilagay ko lang naman siya sa cart na tinutulak niya kanina at ako ang nagtulak.
"Balak mo ba kong bayaran sa cashier ha? For ypur information I'm not for sale. For pete's sake!" inis na sabi niya.
"Hindi naman kita babayaran sa cashier. Wag ka ngang magtantrums jan Yumi ko. No one can buy you. Your worth is more than money that's why no one can steal you from me. You're only mine. Unless they kill me" sagot ko. Bigla naman siyang tumayo. At dahil nga itinutulak ko, na out balance siya. I reach her out. Buti na lang nasambot ko siya. Maraming nagtinginan dahil napasigaw siya.
YOU ARE READING
Marrying My Gangster Enemy
Random#Gangster2 You start with the cat-dog like fighting. And then yung isa nahulog ng di napapansin, but in the end her feelings change. Pero yung isa naman ang nahulog... Is there someone between the two of you who's willing to catch? E paano naman kun...
