●Marius' POV●
Nandito lang ako sa kitchen at pinaghahanda na siya ng breakfast. I admit na mahal ko si Yumi. I know na nagtataka kayo kasi akala niyo ngayon lang kami nagkakilala. But nope! She's my savior when I was bullied. Hindi ko inaasahan na tutulungan niya pala ko.
~Flashback~
First day of school. I was transferee here kaya wala pa kong kakilala o kaibigan. Naglalakad ako sa hall ng biglang may babaeng lumapit saken.
"Hi!" super jolly na bati niya.
"Ah he-hello" nahihiyang bati ko.
"Transferee ka? Tara sabay ka na sakin" at sinamahan niya ko sa room. Magkaklase pala kami.
"Okay class. Isa-isa tayong magpapakilala sa gitna" sabi ng teacher namin ng makumpleto ang attendance.
At isa isa kaming nagpakilala kaso nung ako na yung magpapakilala ang sama ng tingin sakin ng mga kaklase kong lalaki kaya hindi ako makatingin sa kanila.
*Recess*
Papunta na sana ko sa may cantene nang biglang may humarang saken. Dahilan para mapatigil ako.
"A-anong kailangan niyo?" tanong ko sa mga kaklase kong lalaki.
"Kailangan namin? Madali lang layuan mo si Lovely. Dahil hindi kayo bagay!" pananakot nila.
"Pero..." hindi ko naman siya nililigawan eh, pero aaminin ko crush ko siya.
"No buts! Dahil kung hindi bibigyan ka namin ng leksyon!" nakita kong susuntukin niya ko kaya napasangga ko. Pero walang suntok akong nararamdaman kaya minulat ko mata ko.
"*hikab* Ano yan Jayson? Nambubully ka nanaman? At ang dahilan si Lovely?" tanong ng isang magandang babae.
"You don't care. Lagot ka nanaman kay Ma'am dahil absent ka kanina. Mind your own business" matapang na sabi nitong Jayson,.
"You don't care also kung hindi ako pumasok kanina. Pero may pake ako sa mga binubully niyo dahil sa OH SO FRIENDLY MONG PUPPY LOVE" inis na sabi niya.
"Gusto mo bang makatikim? Kahit babae ka papatulan kita. Dati ka pa! Ang hilig mong mangealam" nag smirk lang ang babae.
"Edi bugbugin niyo kung kaya niyo" paghahamon niya.
"Yeah! Sabay kayo" sabi nila at bigla akong hinawakan ng dalawang lalaki, nakita kong nakikipag away na siya sa iba.
Nagulat ako dahil andaming lumapit para bugbugin din ako. Napapikit na lang ako dahil hawak ako ng dalawang lalaki. Naramdaman ko na lang na wala ng may hawak saken kaya binuksan ko mata ko at nagulat ako dahil tumba silang lahat.
"Ooops! My bad! Sorry nga pala" sabi niya saken.
"Ah no, thank you" nahihiyang sabi ko.
"Tara" hihilahin niya dapat ako kaso pinigilan ko.
"Baket?" nagtataka niyang tanong.
"Baka kasi may fanboys or boyfriend ka rin eh" agad na nanlaki mata niya sa sinabi ko.
"What!? Yun ba tingin mo saken? Malande? Bata pa ko para magkaboyfriend at wala kong balak" nakita ko sa mata niya na nasaktan talaga siya sa sinabi ko.
"Sorry. Di ko talaga sinasadya" nakaluhod kong sabi.
"Huy! Tumayo ka jan! Basta wag mo na lang uulitin" nakangiting sabi niya kaya tumayo na ko.
ČTEŠ
Marrying My Gangster Enemy
Nezařaditelné#Gangster2 You start with the cat-dog like fighting. And then yung isa nahulog ng di napapansin, but in the end her feelings change. Pero yung isa naman ang nahulog... Is there someone between the two of you who's willing to catch? E paano naman kun...
