Anonim

1.Bölüm ''Engel''

Derin bir nefes aldım. Ulaş'la internet ortamında başlattığımız bu arkadaşlığın gerçeğe dönüşme düşüncesi beni fazlasıyla gerdiği gerçeğiyle bir kez daha karşılaşmıştım.

Anonim: Gelseydi sana fotoğrafımı atardım zaten.

UlaşTunay: 1 sene oldu. 1 senedir konuşuyoruz ve hala o zamanın gelmediğini mi düşünüyorsun?

Ofladım ve kafamı duvara yaslayıp ne yazacağımı düşünmeye başladım. Birden bire nereden çıkmıştı bu konu? 1 sene boyunca kendimi saklamam sorun olmamıştı da şimdi mi sorun olmaya başlamıştı?

Anonim: Ne anladıysan o Ulaş.

UlaşTunay: Anladığım tek bir şey var. O da bana güvenmediğin.

Anonim: Saçmalama.

UlaşTunay: Bana güvenmeyen biriyle konuşmak ne kadar mantıklı bilmiyorum.

Anonim: Ulaş şuan cidden saçma davranıyorsun.

Görüldü 22.41

Anonim: Sana tabii ki de güveniyorum. Aksini düşünmen hata.

Bu çocuğun amacı neydi? Sırf kimliğimi gizliyorum diye mesajlarıma cevap vermeyecek miydi?

Görüldü 22.55

Anonim: Ulaş!

23.07

Anonim: Böyle yaparak bir sonuca varamazsın.

UlaşTunay: Öyle bir varırım ki...

Anonim: Nasıl olacakmış o?

Bu kullanıcıya mesaj gönderemezsiniz.

Ekranda beliren yazıyla birlikte kaşlarımı sertçe çatıp telefonumu sertçe yere fırlattım. Beni engellemişti. Sırf kendimi ona göstermiyorum, kimliğimi ortaya çıkarmıyorum diye bir senemizi bir dakikada çöpe atmıştı.

Hem de hiç düşünmeden.

Bunu nasıl yapabilmişti?

Şuan hiç olmadığı kadar kendimi kötü hissediyordum. Bu hisle ilk Ankara'ya taşınacağımızı öğrendiğinde tanışmıştım. Annemle babamı İzmir de kalmaya ikna etmek için bir yol yoktu çünkü.

Şimdi ise 2.kez tadıyordum.

Ve daha çok tadacaktım.

''Çağla iyi misin?''

Mavi gözlerimi çalışma masasında oturan ablama çevirdim. Gözlerimin içine bakıyordu. Ne olduğunu merak ediyor gibiydi.

''Hayır, değilim.'' diye yanıtladım. Kaşlarını çattı ve yanıma oturup beni kendisine doğru çekti.

''Anlatmak ister misin?'' diye sordu.

Olanları ve son bir seneyi düşündüm.

Ulaş'ı ve aramızdaki bağ çok özeldi. O benim hakkımda hemen hemen hiçbir şey bilmemesine rağmen kapıları açmıştı.

O benim için çok özeldi.

Hem de çok.

''Bir yıldır internetten anonim bir şekilde Ulaş diye bir çocukla konuşuyorum.'' diye başladım cümleme. ''Benimle yaşıt ve Ankara'da yaşıyor. Bana beni artık tanımak istediğini falan söyledi. Anlarsın ya fotoğrafımı görmek falan.''