Eye ❝ namjin

kalp gerekir

"Hergün onu mu düşünüyorsun?" Yoongi yeşilliğe yattı. Namjoon ona Seokjin'i anlatmıştı. Onu hergün düşündüğünü, merak ettiğini, özlediğini söylemişti.

Namjoon, bacaklarını birbirine dolayarak oturduğundan sol ayağı uyuşmaya başlamıştı. Giderek daha fazla karıncalansada hiçbir şey olmamış gibi oturmaya devam etti.

"Ah dostum hiç aşık olmadım ben. Seni dinlerim ama tavsiye veremem." Yoongi iyi bir dinleyiciydi. Fakat tavsiye vermekte biraz kötüydü. Namjoon çaresi olmadığını biliyordu zaten. Ne yapabilirdi ki? Ne çaresi olabilirdi?

Namjoon her şeyi anlatmıştı ama tek bir yer kalmıştı.

Seokjin'in kör olduğunu Yoongi'ye söylememişti.

"Yoongi.." Namjoon yutkundu sertçe. "..o kör." Yoongi yattığı yeşilliklerden kalktı. Bir iki saniye kadar arkadaşının gözlerine baktı. Onu ilk kez böyle görüyordu. Herkese kalbini açmazdı Namjoon. İkisinin arkadaş olması bile uzun zaman almıştı.

Yoongi, Namjoon'un omzuna elini koydu. Diliyle dudaklarını ıslaktı sonra alt ve üst dudağını birbirine bastırdı Yoongi. Hafifçe birkaç kez öksürerek boğazını temizledi.

"Namjoon, aşk için göz gerekmez, kalp gerekir."

🌹
''''