Angels In Bed Series: Amanda Tan El Grande

Chapter 1

Amanda's POV

Kringgg

Tok tok tok

Kringggg

What in the world is that noise???

Kringgg

Tok tok tok

"Señorita gising na po kayo, mahuhuli na po kayo sa klase."

Kringgg

"Can't you see I'm sleeping? Shut the fuck up!"

Tok tok tok

Kringgg

"The fuck!" I grabbed that so annoying thing and threw it somewhere.

Blaggg!!

"Ahw!"

Ano ba kasi yun? I open my eyes in annoyance, bwesit!

Oh fuck! Napabangon agad ako. Then there, I saw my annoying maid laying on the floor. Hinihilot niya ang noo niya na dumudugo ata.

"What happened to you?" I asked

"Binato niyo po ako ng cellphone señorita."

Ohhh.. so phone ko pala yung naibato ko kanina. I look at my phone, di naman nabasag kasi carpeted yung floor.

Kawawa naman 'to, looks like malakas ang pag kakabato ko kanina.

"Manang Rosie, I need a liitle help here!" I call Manang to help her.

"Are you alright? Next time don't just enter my room, baka sa sunod yung lamp shade ko ang mabato ko." I said while checking my phone. Well, partly it was my fault but it's mostly her fault, duh!

"Ahy! Anong nangyari?" It's Manang. She helped that poor girl. I just stood up there and watched them while crossing my arms.

"Ako na po ang bahala señorita, mag ayos na po kayo dahil mahuhuli na po kayo sa paaralan." Medyo may katandaan na din si Manang kaya humingi siya ng alalalay sa ibang maids.

My bath is already set, but I'm already late so nag shower nalang ako. Urg! Tinatamad nanaman akong pumasok. I grabbed my bath robe and went out. My uniform for school are all set, neatly placed on my bed.

I sat down on my hollywood mirror, that mirror with lights on every sides. I look at myself. Urggg! Such a gorgeous creation. I did my school routine makeup.

(While on the other side...)

Isabella's POV

4:21 am nag lalakad ako pauwi ng bahay. OO! ALAS CUATRO NG MADALING ARAW at OO NAG LALAKAD LANG AKO!!! Kulang pamasahe ko kaya ganun. Pauwi palang ang ganda ko, graveyard kasi ako sa pinag tatrabahuhan kong fast food. Sa Mcdo po ako kong hindi niyo naitatanong. Pagod na pagod ako, parang kulang nalang gumapang ako pauwi ng bahay o kung hindi naman ay dito nalang ako matulog sa gilid ng kanal.

Pag pasok ko ng bahay isang flying plato ang sumalubong sa akin, buti nalang nakailag agad ako kung hindi basag sana ang mukha ko.

Bogsh!!!

"Ma!!!"

Si mama, ang gulo-gulo ng itsura niya. Halatang walang tulog at namumugto ang mga mata. Nilapitan ko siya. Kakamatay palang kasi ni Tito Ruben, ang kinakasama ni mama ng mahabang panahon. Mabait si Tito Ruben, siya din ang naging tagapag tanggol ko pag inaaway ako ni mama pero namatay ito dahil na bangga siya ng isang truck.

"Wag mo kong hahawakan! Bakit umuwi ka pa huh?! Diba sinabi ko ng ayokong nakikita ang pag mumukha mo dito?!" Sigaw sa akin ni mama at umuiiyak na din siya.