Chapter 9

812 30 0
                                    

"Boss." tawag pansin ko kay Boss na busy sa mga papeles sa harap niya.

"Buy me lunch." napakunot ang noo ko.

"Tinatamad ako. Magluluto na lang ako Boss. Wait for an hour." Hindi ko na hinintay ang sagot niya at pumasok sa personal pantry niya na may cooking equipments and utensils na din.

"What's this?" tanong niya sa niluto ko.

"Spicy Fried Adobo and Sinigang na Bangus for the main dishes and sweet potato fries with strawberry jam toppings for desserts." tinaasan niya ako ng kilay.

"Paano mo naluto ito?"

"First, naghanap ako ng pwedeng lutin. Then nakita ko ang manok so I--" pinutol niya ako gamit ang masama niyang tingin.

"What?" I asked innocently.

"Samahan mo ako kumain."

"I'm full. I'll eat Ice cream na lang Boss. Enjoy your meal!" iniwan ko siya doon at kumuha ng ice cream. Pagbalik ko nakita ko naman siyang maganang kumakain. Hindi ko na lang pinansin at dumiretso sa sofa.

"*burp* Ooops. I can't remember when was the last time na nabusog ako ng ganito." nilapitan ko siya at inayos ang pinagkainan niya.

"Arigatou gozaimasu." sabi niya habang pinapanood ako. Nilagay ko sa tray na dala ko ang mga plato at mangkok na ginamit niya.

"Douitashimashite." sagot ko.

"Anata wa nihongo o hanasu koto ga dekimasu ka?" You can speak nihonggo?

"Karui " Slight.

Hunugasan ko na ang mga pinagkainan niya pagkatapos ay bumalik sa kaniyang opisina. Tumayo siya habang hawak ang cellphone nito.

"We're going to Tita Suzanne's house. May ibibigay lang ako kay Althea." nauna na siyang naglakad at sumunod na lang ako.

"Boss. Andito pala siya kanina habang nasa meeting ka. Mukhang may hinahanap sa office mo."

"Ah. Yeah. Yung hikaw niya. She told me na nawala daw dito kaya naisipan kong bilhan na lang siya ng bago."

I really doubt kung totoo ngang nawala ni Althea yung hikaw niya dito sa kompaniya. Or maybe... dahilan niya lang yun. Ahh. Whatever.

Dumiretso na muna kami sa isang jewelry shop bago pumunta sa bahay nila Ma'am Suzanne. Kinabahan ako. Makikita ko nanaman siya.

"Hon! You're here. Why?" bungad sa amin ni Althea tiyaka niyakap ang nobyo nito.

"I brought you new earrings para hindi ka na maghanap doon sa nawala mo." kaagad naman siyang niyakap ni Althea at walang sawang nagpasalamat dito. Pumasok kami sa loob ng mansiyon at nakita ko namang nasa hardin sila Ma'am Suzanne. Mukhang nagkakasiyahan sila dahil naririnig namin mula dito ang mga tugtog ng gitara.

"Tara doon! Nagjajamming kasi kami before you came." nakangiting aya niya kay Keji. As you look at her, hindi mo aakalaing may kasinungalingan siyang tinatago. She's sweet and angel.

"Keji, Gary! Nandito pala kayo. Come and join us." wala naman akong nagawa kung hindi ang sumunod sa kanila. Maya-maya pa'y umalis si Boss dahil may kausap sa telepono, si Althea naman ay pumunta sa kaniyang silid dahil sa tawag ng kalikasan.

"Annyeong Unnie!" a little girl around 6 years old greeted me. Nagulat naman ako sa biglang pagtawag niya sa akin... Ng ate.

"Bianca! He's a boy. So dapat Oppa ang tawag mo." natatawang sabi ni Sir Edgar. Mukhang ito ang panganay nilang anak.

"I thought he's a she. Mianhamnida." at bahagyang yumuko.

"Bianca, don't speak hanggul. Hahaha. Pagpasensiyahan mo na siya Gary, na-adik sa Kdrama." nakangiting sabi ni Ma'am Suzanne.

"Ayos lang po."

"Kuya, may you sing a song pleaaase."

"Ha? B-but I don't sing little kid." Putangina. Mapapahamak pa ata ako dito. She show me her beautiful puppy eyes. Damn! Ang cute.

"No! Teacher said everyone could sing except mutes and deafs."

"Ah. I really don't sing little kid. I'm sorry."

"Pleaaaaaaaaase!" she came nearer and hug my neck. Kinandong ko naman siya at ginulo ang buhok niya.

"How can I resist this beautiful little kid." napangiti naman siya sa tuwa. Kinuha ko ang gitara sa tabi at maingat na ipinuwesto ito para hindi matamaan si Bianca. She's still sitting on my lap as I play the guitar.

(INSERT: KAYE CAL'S VOICE. MWAPS.)

Kay sarap ng may minamahal
Ang daigdig ay may kulay at buhay
At kahit na may pagkukulang ka
Isang halik mo lang limot ko na

Kay sarap ng may minamahal
Asahan mong pag-ibig ko'y tunay
Ang nais ko'y laging kapiling ka
Alam mo bang tanging ligaya ka?

Sana kilala ako ng nanay ko. Sana alam niyang ako ang prinsesa niya. Sana nararamdaman ko ang pagmamahal niya. Ng para sa akin. Hindi ko man sinasabi sa tatay ko pero matagal na akong uhaw sa pagmamahal ng isang ina. Ang makatabi siya matulog. Ang mahalikan niya ang noo ko. Ang mayakap siya.

Sa tuwina'y naaalala ka
Sa pangarap laging kasama ka
Ikaw ang ala-ala sa 'king pag-iisa
Wala nang iibigin pang iba

I always think of her. How much I loved her. Thinking about the thoughts being with her made me feel contented. Yes, I became a rebel. I hate her for not finding me. But that was just what I thought. Tinago ako ni Tatay at hindi ko siya masisi sa ginawa niya dahil batid kong kaligtasan ko lamang ang iniisip niya.

Kay sarap ng may minamahal
Asahan mong pag-ibig ko'y tunay
Ang nais ko'y laging kapiling ka
Alam mo bang tanging ligaya ka?

Sa tuwina'y naaalala ka
Sa pangarap laging kasama ka
Ikaw ang ala-ala sa 'king pag-iisa
Wala nang iibigin pang iba

Sa tuwina'y naaalala ka
Sa pangarap laging kasama ka
Ikaw ang ala-ala sa 'king pag-iisa
Wala nang iibigin pang iba

Nang matapos ko ang kanta, napansin kong lahat sila nakatingin sa akin. Tiningnan ko ang aking ina. Nagpunas siya ng luha at napangiti.

"That song was our theme song. Garry and I." mapait siyang napangiti.

"You have a beaaaaaaauutiiiiiiful voice Kuya!" sabi niya at niyakap ako. Napangiti naman ako.

"Careful little kid. Baka matumba tayo."

"Hihi. Sowyy. Hmmm. Can I call you Unnie? But I know you're a guy. I just want to. Can I?" nakanguso niyang sabi. Pinisil ko ang pisngi niya.

"Of course little kid."

"Yey! Mom, Dad! I have an ate slash kuya na! Awesone right?!" masya niyang sabi. Napangiti na lang ako.

That song is for you Mom. I promise... I'll be back in your arms someday.



Purpleskyempress

That WomanOnde histórias criam vida. Descubra agora