That Woman

Chapter 6

Guys, Gary's P.O.V. na po.
---

Shit. Shit. Shit! Bakit pa kasi nakatakas ang asawa ni Aling Ana? At sino ang nag-utos sa kanila? May threat sa buhay ni Keji. Hindi basta isang threat lang, malaki ang posisyon ng taong naghahangad matapos ang buhay ni Keji.

Nasa Police Station kami ngayon, kasalukuyang kinakausap ni Ninong si Keji about sa nangyari. Kasalukuyan pa lang ang imbestigasyon at ang mga ugok nama'y walang balak magsalita! Pasalamat sila at hindi ko sila tinuluyan! Bwiset. Nakaupo lang ako ngayon dito sa labas, sa silong ng puno ng Narra. Mainit kasi sa loob kaya naisipan kong lumabas. Maya-maya pa'y naramdaman kong may tumabi sa akin. Pamilyar ang amoy niya pati ang presensiya niya. Inalala ko kung kailan ko huling naramdaman ang presensiya niya.

"Ikaw yung guard ni Keji di ba? Bakit ka nandito? Di ba dapat nasa tabi ka lang niya?" sabi na eh. Siya yung nakasabay ko sa elevator nung minsan. Nung nag-apply ako kay Keji.

"Pinaalis ako." A half lie. Niliteral ko lang na umalis sa tabi ni Keji kanina pero ang totoo pinaalis niya lang ako sa harapan niya kasi ako tinatanong ni Ninong.

"What's your name?" tanong niya na nakapagpataas ng kilay ko. Lumingon ako sa kaniya, nakatingin naman siya sakin. Bigla akong umiwas kasi punong puno ng emosyon ang mga mata niya, hindi ko kayang i-handle.

"Ah. I'm Noah. You are?" tanong niya ulit. "Gary." napakunot ang noo ko, and why is he talking to a body guard?

"You're different... You sure you can handle your job?" Oo naman! Tingin mo lang hindi. Napatango na lang ako at pinahalatang ayaw ko siya kausap.

"Sige una na ako. See you again Gary!" Lumingon ako sa kaniya, at doon ko nakita ang biloy niya. Nakangiti siya. Shit. Bakit ganito nararamdaman ko? Kahirap huminga. May sakit ba ako sa puso? Kailangan ko atang magpacheck-up.

"Subukan mo." Sabi ko ng maramdamang may pipitik sa tenga ko. Tumayo na ako at tinignan siya ng masama.

"KJ." narinig kong bulong niya pero hindi ko na lang pinansin. Pumunta na ako sa sasakyan niya at sumunod naman siya.

"Saan tayo boss?" tanong ko nang makapasok na siya. "Kila Tita Suzanne." Biglang bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ang pangalan na iyon. Huminga ako ng malalim at pinaandar na ang sasakyan. Habang sinasabi niya ang direksiyon ng daanan papunta sa mansiyon nila Ma-Ma'am Suzanne, hindi ko mapigilang isipin ang mga sinabi ni Nanay Elsa kanina. Bakit kaya sila naghiwalay ng asawa niya? At bakit... bakit hanggang ngayon hindi niya pa rin ako makita? Ako. Ako na nawawala niyang anak. Ako na itinago sa dahilang hindi ko maintindihan.

"Hey, you okay?" napatingin naman ako kay Keji ng biglang nagtanong. "Yeah. Bakit mo natanong?" sagot ko sa kaniya at binalik ang tingin sa daan.

"Kanina pa kasi ako nagtatanong pero parang hindi mo ako napapansin." sabi niya. "Ah. Sorry, may iniisip lang. Ano ulit yung tanong mo?" pinilit kong pakalmahin ang sarili ko.

"Are you a gay?" Just WTF. Gusto kong matawa. I am not a gay, I am a girl. Napangiti naman ako sa naisip.

"Why are you smiling like that?" Tinignan ko siya at kinindatan. Nakita ko namang nagulat siya at namula. Cute.

"Hahahahahahahahahahahahaha!" Tae. Ang sakit na ng tiyan ko kakatawa. Yung mukha niya parang natatae! Hahahahahahahaha!

"Stop laughing!" sigaw niya na namumula pa rin. Maya-maya tumigil na ako sa pagtawa.

"Ehem. Boss, I am not a gay. I may be thin and look like a weak shit, but I am not a gay." Because I am a girl. Napangiti na lang ako.

Malaki ang kanilang mansiyon. Maraming tao ang hindi magkamayaw sa ginagawa. Ano ba meron? At ang bongga naman ata?

"Boss, anong meron?" tanong ko.

"Birthday ni Tita Suzanne." sagot niya. Hininto ko na ang sasakyan at binigay sa katiwala upang ito na ang magpark sa parking lot.

Sinalubong naman kami nila Ma'am Suzanne at ang anak anakan niyang si Sir Edgar. Sa tabi nito ay may babaeng may buhat na bata, siguro asawa't anak niya. Maya-maya pa ay may lumapit kay Boss at hinalikan. Whoaah! May bata po dito.

"Hi Hon! Surprise!" magiliw na sabi ng babae at niyakap si Boss. Maliit. Kulot ang sholder length na buhok. Maputi na parang bawang or raddish or snow white's skin. Basta maputi. Bilog ang mata, matangos ang ilong at pulang pula ang labi. Parang times 10 ang red nito kumpara sa labi ni Gale. Ano layang lipstick ginagamit niya? Ha? Seriously Gary? Yumuko na lang ako upang wala na akong mapansin, isa pa, ramdam ko ang tingin na ipinupukol sa akin ni Ma'am Suzanne.

"Hey, Althea. Bakit hindi mo sinabing uuwi ka pala?" Rinig kong tanong ni Boss. Napatawa naman ang babaeng may pangalan na Althea. Lumingon ako sa kanan ng may mapansing tumitingin. Noah. Tss. Papansin talaga yun sa buhay, ngumiti lang siya. Nag-iwas na lang ako ng tingin. Ano naman kayang ginagawa ng ugok na yan dito?

"Duh! I want to surprise you. Hahaha! I miss you Hon!" sabi nito at niyakap uli si Boss.

"I miss you too." sagot naman ni Boss. Guuuuys, masiyado ng PDA. You know. Psh.

"Althea, mamaya na yan. Pumasok na muna kayo at makapagmeryenda. " Nakangiting sabi ni Ma'am Suzanne.

"Yes, Mom." Mom? May anak pa siya? Pero walang nabanggit si Nay Elsa kanina. Sabi niya si Sir Edgar ay pamangkin niya at ang anak niyang babae ay nawawala which is ako, don't tell me...

"Gary, tutunganga ka na lang ba diyan?" naagaw ang pansin ko ng dahil kay Boss. Napailing na lang ako at sumunod.

"Gary, sure ka? Hindi ka gutom?" tanong ni Ma'am Suzanne. Nandito kami ngayon sa may garden habang nagmemeryenda sila.

"Hindi po ako gutom Ma'am, salamat po." magalang kong sagot. Nakatayo lang ako dito sa likod nila Boss at ni Althea. May upuan sa tabi ko pero ayaw kong umupo. Wala lang.

"Hon tara sa taas ipapakita ko sa'yo yung pasalubong ko. I know you'll like it!" Masayang sabi ni Althea at pumayag naman si Boss.

"Huli na ito, maaari ka bang umupo Hijo? Alam kong nakakangawit tumayo." Napabuntong-hininga na lang ako at uupo na sana nang sabi niya'y sa may pinagupuan nila Boss kanina. Fuck. Kinakabahan ako. I am fucking facing my Mom and my cousin slash brother. Huminga ako ng malalim at sinunod siya.

"Hmm. Maligayang kaarawan po Ma'am." sabi ko sa kaniya at hindi ko siya matignan sa mata. We have the same eyes...

"Salamat, Gary." sabi niya at napangiti. How genuine. Ngumiti na lang ako pabalik.

"May anak pa po pla kayong babae." kinakabahan man, gusto ko pa ring malaman. At sa pagkakataong napakinggan ko ang kaniyang sagot tila gusto ko ng umuwi sa bahay kung saan ako lumaki.

"Yes, Gary. Siya yung nawawala kong anak almost 2 decades ago. She's our princess, the only one."

Purpleskyempress