De Vloek || xLinktijger✔

Deel 72; New powers, again

Joost zijn hoofd past eng goed op mijn hoofd op die snapchat filter waar je gezichten op jezelf kan plakken. Ik heb dat al wel vaker gezien, maar dit is toch wel extreem.

Ja ik plak foto's van de squad op mijn hoofd joe

Pov Harm
ik kijk naar Jeremy die ligt te slapen en kijk dan op de klok. het is half 9 in de ochtend en daarom besluit ik te gaan kijken of Joost al wakker is om hem te feliciteren. onderweg kom ik zijn moeder tegen. ik schud haar de hand. "Gefeliciteerd met Joost" zeg ik tegen haar. "jij ook gefeliciteerd met je vriend" glimlacht ze. samen met haar loop ik naar de kamer van Joost toe waar ik Enzo en Milan onderuit gezakt op de stoel zie liggen slapen. ik geef ze een por in hun zij en ze schrikken meteen op.

"Wakker worden slaapkoppies" lach ik. Milan kijkt me chagrijnig aan. "Ochtend humeurtje?" lach ik en ik doe het gordijn open. bij knijpt zijn ogen dicht tegen het zonlicht. "Fuck off man" zegt hij, nog steeds chagrijnig. "Milan heeft een beetje een ochtend humeurtje he, Broertje?" lacht Enzo. "Shut up" zegt hij terug en hij staat op van zijn stoel en gaat naast Joost zijn bed staan. ik ga aan de andere kant staan en we beginnen allemaal te zingen.

"Lang zal hij leven, lang zal hij leven, lang zal hij leven in de gloriaaaa" zingen we allemaal, met natuurlijk onze prachtige zangkunsten. niet dus. Joost wordt langzaam wakker en schrikt op van de ballonnen om hem heen. "Gefeliciteerd met je 21ste verjaardag sukkel" lach ik en ik geef hem een klopje op zijn schouder. de rest feliciteert hem ook nog even en dan staat hij op van zijn bed en loopt hij naar Link toe.

Pov Joost
Oké, ik ben dus nu 21. Deze gestoorde persoon loopt nu al 21 jaar rond op deze aardbol, of nouja, eigenlijk 22 levensjaren. Ik sta op en loop naar Link toe. ik pak zijn hand vast en wrijf er met mijn duim zachtjes over. "Ik ben jarig, vriend" glimlach ik door mijn tranen heen. ik voel een klein kneepje in mijn hand. een veel beter verjaardagscadeau had ik me niet kunnen wensen. een kneepje in mijn hand van mijn beste vriend is toch wel een teken dat hij oké is. Want ik maak me oprecht nog steeds zorgen. ik kijk even naar buiten, maar laat Link zijn hand niet los. dan voel ik ineens de lucht om mijn hand nauwer worden. ik kijk naar mijn hand en zie dat hij onder mini boomworteltjes zit.

"Eh, Milan?" mompel ik zachtjes. Milan komt naar me toe lopen. "Wat is er?" vraagt hij. Ik probeer mijn hand los te trekken van Link zijn hand, maar het lukt niet. ze zitten aan elkaar vast en ik kom niet los. Milan ziet het nu ook. "Huh" mompelt hij zachtjes. "Wat gebeurt er?" vraag ik aan hem. "Werkelijk, ik heb geen idee" zegt hij, lichtelijk verbaasd. "Ik moet hier met je moeder over praten. ik ben zo terug" zegt hij en vervolgens loopt hij naar mijn moeder die naar de gang was gegaan om wat water te halen.

Pov Milan
"Ik moet u wat vragen" vraag ik aan haar. "Wat is er jongen?" vraagt ze verbaasd. "Zit er iets van bijzondere of buitengewone krachten in jullie familie?" vraag ik. "Hoezo wil je dat weten?" vraagt ze, nog steeds verbaasd. "Joost" mompel ik, maar wel verstaanbaar. "Wat is er met hem?" vraagt ze ineens heel indringend. "Dat weet ik dus alleen als u me verteld of er bijzondere krachten in de familie zitten" antwoord ik. "Niet helemaal, dat is iemand anders zijn schuld. wat is er met Joost aan de hand?" vraagt ze opnieuw. ze wil me al aan de kant duwen om naar Joost toe te lopen, maar ik houd haar tegen. "Wacht" zeg ik, terwijl ik aan haar arm haar terug trek. "Wat is er met Joost?!" vraagt ze, maar nu wat bozer. "Hij ontwikkeld zijn krachten" antwoord ik dan. ze rukt zich los uit mijn greep en gaat naar Joost toe. ik laat het gaan, want ik weet dat ik haar toch niet tegen kan houden.

Pov Joost
ik kijk opnieuw naar mijn hand en probeer hem weer los te krijgen, maar het lukt weer niet. dan komt mijn moeder binnen stormen. "Joost, wat is er aan de hand?!" vraagt ze een beetje in paniek. ze kijkt naar mijn hand en lijkt te schrikken. eigenlijk ziet het er ook een beetje eng uit. mijn hand zit compleet vast gegroeid aan die van Link door middel van mini boomworteltjes en andere soorten plantjes. je ziet niet eens handen meer, maar gewoon groen. ze kijkt geschrokken naar Link, en dan weer naar mij.

"Die snorharen, die zijn helemaal geen kostuums he?" zegt ze dan. "Hoezo?" vraag ik. "Anders zit je hier niet vergroeid" zegt ze. "Nee, het is geen kostuum. maar wat gebeurt er met me?" vraag ik aan haar, aangezien zij waarschijnlijk de enige is die het weet. "Je ontwikkelt je krachten Joost" zegt ze. heb ik nou ook al krachten? Waarom? "Wat voor krachten? hoe kom ik eraan?" vraag ik. ik heb zo veel vragen, maar ik krijg ze mijn mond niet eens uit. het zijn er te veel. "Je kunt planten laten groeien Joost. de persoon die dat heeft gedaan moet je een kamer hier naast voor wezen" zegt ze zuchtend. Pascall? "Hoe kom ik los dan?" vraag ik. "Ik haal hem wel" zegt ze.

Even later komt ze terug met Pascall, maar verdwijnt dan samen met Enzo en Milan door de deur waardoor Pascall en ik alleen zijn. een soort van dan. "Jij hebt me iets uit te leggen" zeg ik, een beetje kwaad. "Ik weet het Joost" zucht hij. "Leg uit dan!" roep ik. "Oké, die dag dat we jou en Link gevangen hadden, hadden we alleen Link wat aan gedaan, dachten jullie. Maar dat was niet zo. je kon het je gewoon niet meer herinneren. en Eerlijk gezegd dachten we dat het mislukt was, omdat er nooit iets met je gebeurde. maar toen bedachten we pas dat de vloek die we op je gedaan hadden, later pas zou gaan inwerken, op je verjaardag" zucht hij.

"Dus ik was mislukt" "Nee, dat zeg ik niet. het lag aan de vloek, niet aan jou" "Waarom op mijn verjaardag?" "Dat moesten we doen, van onze bazen" "Waarom wist mijn moeder het wel?" "Zodat ze wist wat er zou gebeuren als ze je ineens zo vond" "Waarom gebeurde dit toen ik Link vastpakte?" "Omdat hij ook een bijzondere is" "Kan ik me loskrijgen?" "Stop met vragen stellen" kapt hij me af. "Kan ik me los krijgen vroeg ik toch!?" roep ik boos. "Ja!" roept hij terug. "Concentreer je op je hand en denk aan, ehm, bomen, ofzo. het moet vanzelf werken" zegt hij. maar ik denk dat hij niet helemaal weet wat hij zojuist heeft gezegd. "Je weet niet wat ik moet doen, is het niet? de vloek is te lang geleden en je bent het vergeten, of niet soms?" vraag ik. "Ronald weet het wel" zegt hij en hij rent weg

Hij komt na een paar seconden weer terug met Ronald. "vertel hem hoe hij los komt!" dwingt hij hem zowat. "Hoezo? dit is jouw schuld!" roept hij. "Geef mij toch niet die schuld van die vloeken Ronald! Jij deed er ook aan mee!" roept Pascall terug. "Jongens, ik ben er ook nog he?!" roep ik, een beetje ongeduldig. "Goed dan" zucht Ronald.

"Concentreer je op jouw hand en die van Link. en denk aan dat het weg moet gaan en niet terug moet komen" zegt hij. "Zo simpel?" vraag ik. "Zo simpel is het niet jongen" zegt hij. ik doe wat hij zei en vrijwel meteen verdwijnen alle takjes en worteltjes plotseling. gewoon weg. "Simpel dus" zeg ik met een klein lachje

Dus, Joost is een boom?

Ik geef even credits aan Lisa, bc ze gaf me een idee, dat heb ik iets aangepast en nu is Joost een boom

Ofzo

Dus Lisa, geniet van je habbo credits

Dit liedje hierboven omdat mijn depressie weer aanwezig is joe

Bijna 10K lalalal

Ik zeg nog maar een ding,
En dat is later, later🎀

Aantal woorden: 1387