De Vloek || xLinktijger✔

Deel 27; Jeremy!?

Pov Joost
Ik krijg het wat benauwd. Wie in vredesnaam was die jongen? Laat ik even op een rijtje zetten wat ik weet over hem: Hij zag er iets jonger uit dan ik. Ongeveer 19 ofzo. (De leeftijd klopt niet met de echte leeftijd) Hij is waarschijnlijk een wolf, maar eentje die zichzelf kan veranderen, wanneer hij maar wilt. Hij is de broer van Sirius. Hij kent Lizzy. Oja, en hij wilt mij dood hebben. En als ik dood ben is het leven van Lizzy, Link, don, Pascall en Ronald ook voorbij. Wat moet ik doen? Ik kan niet zomaar met dit verhaal rondlopen en bang zijn dat ik dood ga! Ik moet dit iemand vertellen. Kan ik niet naar Sirius? Maar ik kan hem niet verstaan. Dus de naam van de jongen vragen heeft geen zin. Al herken ik zijn gezicht nu al niet meer. Alsof hij iets in mijn geheugen heeft gewist.. Ik moet er achter komen wie hij is. Maar hoe?

Pov Lizzy
Ik Lig op de bank met knallende koppijn. Ik sluit even mijn ogen maar open ze dan weer. Ik ben te bang om nu te slapen. Ik voelde iets. Iets dat  Joost in gevaar was. Maar dat gevoel is weer weg. Ik wil deze angst niet meer. Ik moet er met iemand over praten. Maar met wie? Ik mag het niemand vertellen. Dat is te gevaarlijk. Ik leg mijn hand op mijn voorhoofd. Waarom ik? "Is alles oke?" Vraagt Link die naast me komt zitten met een glas water. Ik schud met mijn hoofd. "Ik wil dit niet meer" snik ik. "Wat? Wat is er gebeurt?" Vraagt Link bezorgd. Ik huil. "Dat kan ik niet zeggen. Dat is het punt" ik kruip in Link zijn armen. "Je kan mij alles vertellen he?" Zegt hij. "Dat weet ik. Maar dit niet.." zucht ik. Hij drukt een kus op mijn Hoofd. "Joost is lang weg. Te lang als je het mij vraagt" zucht Harm. "We gaan hem wel zoeken" zegt Jeremy. Ik zie iets voor mijn ogen. Iets met Jeremy en Joost. Iets met dat ze achtervolgd worden door een jongen. Maar ik kan niet goed zien wie het is. Ik zie geen Harm. Ik heb daar geen beeld van. Ik pak Jer zijn arm om hem tegen te houden. "Nee!" Roep ik. Als ik zijn arm pak zie ik iets schokkends. Zijn ogen lichten blauw op. Er gaat een kouscheut door mijn arm en ik verkramp van de pijn. "Lizzy!" Hoor ik Link roepen. "Wat is er aan de hand?!" Hij kijkt naar Jeremy. "I-ik weet niet wat er gebeurde! Ik meen het!" Zegt Jer in paniek.

Pov Jeremy
Wat gebeurt er met me? Ik voel me naar. Ik voel me bevroren. Ik heb het koud. "Jer je ogen!" Zegt Harm in paniek. Ik ren naar de wc en kijk in de spiegel. Mijn ogen zijn knalblauw! Wat is dit? Ik ren terug naar de woonkamer en kijk schokkend naar Lizzy, die op de grond ligt verkrampt van de pijn. Ik richt mijn ogen op Harm en dan even op Link. "Jongens ik zweer dat ik niks deed!" Zeg ik paniekerig. "Jer we geloven je. Rustig maar" zegt Link. "Ik ga Joost wel zoeken" zeg ik. Dan ren ik weg. De deur uit. Ik ren naar de meest voor de hand liggende plek, het park. Sowieso Joost is daar heen gegaan. Ik ren en bots dan tegen iemand aan. Ik ken de jongen niet. "Wat is er met jou aan de hand?" Vraagt hij. "Moet jij zeggen. De aderen komen je ogen uit" snauw ik. De jongen schrikt. Hij kijkt even weg. Hij pakt mijn arm als ik verder wil rennen. Ik zie een beeld van wat hij is. "Je bent een weerwolf" zeg ik zacht. "Dat weet je goed" grinnikt hij. Ik kijk hem in zijn ogen aan. "Wat wil je van me?" Vraag ik kwaad. "Van jou? Niks hoor" "van wie dan wel?" "Joost, Lizzy en Link. Maar Joost heb ik al even gezellig mee gekletst" lacht hij. "Gezellig?" Kijk ik hem ongelovig aan. Hij lacht een schud met zijn Hoofd. "Waar is Joost?" Vraag ik. "Dat zeg ik alleen als je verteld wat er met je aan de hand is" zegt hij. "Er is niks. Waar is hij?" Snauw ik. "Dude. Je ogen zijn fel blauw, je ziet wat ik ben als ik je vast pak, en ik weet zeker dat je net iemand iets aan hebt gedaan" "Ik deed het niet expres oke!" Schreeuw ik. "Kijk. Nu komen we ergens" grijnst hij. "Zeg, wie ben je eigenlijk?" Vraag ik. "Zo veel vragen" lacht hij. "Alsof jij geen vragen stelt" snauw ik. "Ik zou maar oppassen ventje" zegt hij en hij grijpt me bij mijn keel. Ik duw hem weg. "Vertel me waar Joost is of laat me met rust!" Schreeuw ik. "Ha. Hij ging die kant op" grijnst hij. Ik geef hem een vuile blik en ren dan weg.

"Joost!" Roep ik als ik hem eindelijk vind. Hij kijkt om en schrikt als hij me ziet. "Jer wat is er met je?!" Roept hij. "Ik weet het niet Joost" zucht ik. "Wie is die jongen?" Vraag ik. "Welke jongen?" Zegt hij verbaasd. "Die weerwolf" zeg ik. "Hoe weet je dat hij een weerwolf is?" Fluistert hij. "Laten we het daar nu niet over hebben. Hij staat daar en hij kan ons horen" zeg ik. Joost knikt. We rennen terug naar huis en kijk ondertussen of we niet achtervolgd worden.

Ik open de deur van ons huis. "Jer ben je oke?" Vraagt Lizzy. "Kan ik beter aan jou vragen. Ik deed jou pijn" zeg ik zacht. "Ik ben oke. Echt" zegt ze. "Wacht. Wat is er gebeurt? Heeft het met je knalblauwe ogen te maken?" Vraagt Joost. Ik zucht. "Ik dacht dat het je niet was opgevallen.." "tuurlijk wel. Maar jij wilde het nergens meer over hebben omdat die jongen ons stond af te luisteren" zegt Joost. Ik kijk naar Lizzy en zie dat ze schrikt. "J-jongens?" Stottert ze. "Wat is er?" Vraag ik. "Ik denk dat ik de toekomst kan zien"

Ik besluit om vanaf nu om elke dag proberen te uploaden. En om de week, om de dag een deel. Lekker ingewikkeld weer, maar je ziet de delen wel verschijnen.
Ik hoop dat jullie dit boenkie nog een beetje leuk vinden😁
Oja. Ik was 26 november naar die meeting van Joost en Link.
JDNSNSJSJ beste dag ever😍
Ik ga maar weer
Later later❤
Aantal woorden: 1086