Chapter 32: Queen of Seduction
Kristine Fernante
Naging mapayapa naman ang pinagsaluhan namin nina Revor. Although, I admire Jojit for having a sweet husband. Kahit na lagi niyang binabatukan at minsan ay sinusuntok ay iniinda iyon ni Revor. She's a lucky girl for having Revor in her arms and in her side.
Marami rin kaming pinag-usapan and buntis si Jojit kaya sensitive siya at pabago-bago ng emosyon. Mood swings kumbaga. At natawa naman ako sa sinabi ni Revor, kahit naman hindi buntis si Jojit ay sensitive parin naman daw siya.
I raked my hair and tie it in a messy bun. I'm already 25 years old should plan my future without Morgan. I remember the day back when we we're alone.
Flashback~
Nagluluto ako nang makakain namin nang may brasong pumalibot sa bewang ko at ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ko. And he started to sniff my neck.
"Go and sit on the chair. The food is already cooked. Kumuha ka na ng kutsara at pinggan at iayos mo sa lamesa." - sabi ko at narinig ko aangal sana siya ngunit inunahan ko na siya~
"Or you want me to leave?" - dugtong ko pa at naramdaman ko naman na inalis niya na braso niya sa bewang ko. Nag-tsked pa siya bago ko narinig na ginalaw niya ang upuan at narinig ko ang langitngit nito dahil sa pag-upo niya.
Sinulyao ko ang mata ko sa kanyang direksyon at nakita kong nakanguso siya habang nakasimangot.
"What?" - pagtatanong ko sa kanya.
"Stop being a manipulator and stop manipulating me." - nakanguso niyang sabi. I can't help but to laugh.
"I'm not manipulating you, Morgan. I'm just telling you that if you don't follow my orders I will leave. Okay?" - sabi ko na siya naman na ikina-ngiti niya.
"I'm just showering you a tenderness of mine. And I think you don't like it." - malungkot na naman niyang sabi.
"Don't be such a miserable man, Morgan. You see we are ready to eat and here you are, on behind of me and enveloping me a hug. Hindi tayo makakakain pag-ganun ang pwesto natin." - nagpapaliwanag kong sabi. Nang marinig niya ang sinabi ko ay, sumilay ang malademonyo niyang ngisi. Uh-oh, I know what his thinking.
"You know, Love. We can eat even if I'm behind of you. I mean~ I can eat you even if I'm behind of you. Wala kang gagawin na iba kundi ang isigaw nang malakas ang pangalan ko, while I'm thrusting on your delicate body." - sabi niya at mariin na nakatingin sa akin habang nakangisi.
And I feel my body surrounded my the heat that Morgan cause. Nilukot ko naman kunyari ang mukha ko~ "Stop being a perverted man, Morgan. We are in the middle of diner. Stop your bold mouth." - sabi ko na siya ikinatikom ng bibig niya.
Inihain ko ang pagkain at nagsimula na kaming kumain. Kita ko sa gilid ng mata ko ang~ namamatyag na mata ni Morgan.
"Stop staring at me." - sabi ko at kita ko naman na inalis niya ang mata niya sa pagkakatingin sa akin.
Tanging mga ingay lang ng kutsara at tinidor ang maririnig sa pagitan naming dalawa.
"Kristine~" - rinig kong tawag niya sa pangalan ko, bagkus ay hindi ko siya sinagot.
