KUM *[Tamamlandı]

15* Düzenbazı Dolandırmak

Karşımda Antonio'nun sert yüzü, omzumu tutan ele odaklanmış; bir açıklama beklediğini açıkça belli ederek duruyordu.

"Evet,evet kesinlikle var" diye tekrarladı kadın.

Başımı kaldırıp kızıl,uzun bir peruk takmış Kath'e baktım. Kılık değiştirince bambaşka oluyordu.

Parolayı duyar duymaz gelmiş ve görevinin başladığı kısımda olaya dahil olmuştu. Etkileyici biçimde.

"Merhaba Bay Arcuri" dedi sinsi ve yılışık bir sesle.

"Ambra'yla nasıl gidiyor?"

İtiraf etmeliyim, beni kıskandıran derecede başarılı oynuyordu.

"Rahat bırak bizi" dedim sert bir sesle.

Bu sırada yüzünde alaycı bir ifade belirtip gözlerime baktı.

"Yok ya" dedi yanımdaki sandalyeye oturarak. Yüzünde en ufak bir tereddüt yoktu.

Antonio'ya çaresizlikle bakarken bir yandan da anî bir hareket yapmasın diye tetikte bekliyordum. Bryant'ın onu yukarıdan gözetlemesi beni rahatlatıyordu. Aslında onun bizi koruyacağına güveniyordum.

"Neler oluyor, ne cesaretle buraya gelip bizi rahatsız ediyorsunuz?" diye gürledi Antonio korkutucu sesiyle.

Kath de en az onun kadar korkutucu bir kahkaha attı.

"Adım Sienna ve ben..Ambra'nın ortağıyım" dedi ve zehirli bir gülümsemeyle bana döndü.

"Benden bahsetmemiş olmana alınmalı mıyım Ambra?"

Kath her zamanki gibi elini saçına götürmek üzere kaldırdı ancak kısacık sarı saçları yerine uzun peruğa elleyince yavaşça geri çekti elini.

"Dinleme onu Antonio, gidelim sana her şeyi anlatacağım" dedim.

Çaresizlikle ona bakarken uzanıp ellerini tuttum.Yavaşça elini çekti. Gözlerini benden çevirmeden;

"Ne ortağı?" dedi Sienna sandığı Kath'e.

"Duymak istiyor musunuz? Bazen kandırılmak daha az acı vericidir"

Umursamazca bir meyve attı ağzına.

Antonio anî bir el hareketiyle hesabı istedi, gerginlikle geçen dakikaların ardından masadan kalktık. Bu sıkıntılı anda geminin sallanmasını daha güçlü hissediyordum. Ve karaya çıkma isteğimi de...

Çıkışa yaklaşırken Antonio kolumu tuttu ve bizi restoranın arka tarafındaki çardağa yönlendirdi.

Tetikte bekliyordum, derin bir nefes aldım ve çıktığımız an kolumu hızla çekip Antonio'nun karnına dirseğimi geçirdiğim gibi koşmaya başladım. Sağa sola salınan gemide yalpalanarak koşmaya devam ettim. Zihnimde Bryant'ın çizdiği çizgi beliriyordu. Hayalî çizgiyi takip ederek koştum ve güverte ile korkuluklar arasındaki boş alana ulaşmak üzereyken ayağım takılıp yere kapaklandım.

Takılmış gibi yapıp düştüm.

Düşmüş gibi yapıp Antonio'nun bana yetişmesini bekledim.

Antonio benim isteğimle beni yakalarken asıl amacıma hizmet ettiğinin farkında değildi. Tekrar kolumdan tutup tek harekette beni ayağa kaldırırken diğer eliyle de Kath'in kolundan tutuyordu ve yüzü kimsenin görmek istemeyeceği kadar vahşî görünüyordu. Kolumu öyle sıkı tutuyordu ki kemiğime kadar acıyı hissediyordum.

"Yapmayın, ben şu an sizin tarafınızdayım " dedi Kath gözlerini devirerek.

Antonio onu dinlemeden ikimizi de en yakın boş alana götürdü; bizim belirlemiş olduğumuz güverte boşluğuna.