Δεσμοί Αίματος

Κεφάλαιο 88

Ν: Δήμητρα !...
Δ: τι έπαθες ;....την ρώτησε ανήσυχη ....

Η Ναυσικά έβαλε το χέρι στην καρδιά της ....

Ν: με αποχαιρετάει .....είπε και έχασε το χρώμα της ....

Εκείνη την ώρα, γιατροί άρχισαν να τρέχουν σαν τρελοί στην εντατική ....μαζί τους και ο Νικηφόρος ...

Ν: μην τον αφήσεις να φύγει Νικηφόρε ...σε παρακαλώ ....του φώναξε ....

Ο Νικηφόρος γύρισε και την κοίταξε ....

Νικ: μίλησε του ...κράτα τον κοντά μας ....την προέτρεψε ....

Η Ναυσικά τον κοίταξε να χάνεται πίσω από την πόρτα και μετά στράφηκε στην Δήμητρα ....

Δ: άκουσες τι σου είπε ....
Ν: δεν με ακούει πια ....
Δ: προσπάθησε ....

Ηλ: τι ξεροκέφαλο παιδί!....είπε αποδοκιμαστικά .....
Μ: φοβάται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα ...κλασσικό αρσενικό .....
Ηλ: Λευτέρη!....ξύπνα ....η γυναίκα σου υποφέρει ....του φώναξε ....
Μ: δεν σε ακούει !....δεν είναι μαζί μας ....
Ηλ: πότε έγινε αυτό ;...
Μ:κοιτα ....

Ν: όχι αντίο ακόμα Λευτέρη ....όχι ακόμα .....πάλεψε για μας ....
Λ: δεν μπορώ .....
Ν: μπορείς ....έχω πολλούς τρόπους να σε βασανίσω ακόμα .....δεν θα μου στερήσεις αυτή την χαρά επειδή είσαι πεισματάρης .....αν με αγαπάς θα γίνεις καλά .....

Η Δήμητρα κοιτούσε την Ναυσικά ....
Στεκόταν έξω από το τζάμι της εντατικής και προσευχόταν ....εκείνη έλεγε πως μιλούσε με τον Λευτέρη ...η Δήμητρα πάλι πίστευε πως μιλούσε με κάποια ανώτερη δύναμη ....

Η φίλη της πονούσε και όσο και αν διαφωνούσε με την στάση της, έπρεπε να την βοηθήσει όπως μπορούσε .....

Δ: μαμά αν με ακούς εσύ μπορείς να βοηθήσεις ...πάντα μπορούσες ....ψιθύρισε ....

Μ: το άκουσες το κοριτσάκι μας ;...
Ηλ: η καλή μου ....πάντα σου ζητούσε βοήθεια έτσι ;...
Μ: ναι ...και όποτε μπορούσα ....
Ηλ: εκτός από τότε με τα λουλούδια ....
Μ: τι πας και θυμάσαι τώρα ....άλλωστε της το είχα υποσχεθεί ....
Ηλ: συνέρχεται ....
Μ: η δύναμη της αγάπης Ηλία μου ....η δύναμη της αγάπης ....