Kεφάλαιο 24

1.4K 170 8
                                    


Γ: και τώρα που κανονίσαμε τα δικά μου, θέλεις να μου πεις τι ήθελες να
μάθεις χθες ;...
Π: είναι λίγο άβολο αυτό που κάνω ,αλλά κάτι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό με την Αμαλία και προσπαθώ να μάθω τι είναι ...
Γ: δεν καταλαβαίνω ...εσύ ρωτούσες για τότε που χωρίσατε όμως ...
Π: ίσως σου φανεί λίγο παράξενο, αλλά είναι κάτι σαν διαίσθηση και θέλω να μάθω κάποια πράγματα για τότε ...
Γ: τι θες να μάθεις;...
Π: μου είπες κάτι για αποβολή ...είσαι σίγουρος ;...
Γ: ναι ...μου το είχε πει η Ειρήνη ...είχε αποβάλλει λίγους μήνες μετά την αποχώρηση σου ...ήταν πάντα μελαγχολική και δεν είχαν συζητήσει ποτέ κάτι μπροστά μου ...
Π: εμένα δεν μου είχε πει τίποτα ...
Γ: αν το έμαθε αφού έφυγες και μετά έχασε το μωρό ,ίσως να θεώρησε πως δεν χρειαζόταν να το ξέρεις ,για να μην στεναχωρηθείς ...δεν υπήρχε λόγος να σε βάλει σε αυτή την κατάσταση ...
Π: ναι , ίσως ...ευχαριστώ πολύ ...
Γ: κανένα πρόβλημα ...λοιπόν φεύγω ...τα λέμε το απόγευμα ...
Π: Γιάννη ...ότι είπαμε ...
Γ: δεν χρειάζεται να το πεις ...





Εύα : Μάκη!!...του φώναξε ...
Μ: τι έγινε;...τη ρώτησε και βγήκε από το γραφείο του ...
Εύα : με πήρε ο Ρίζου ...κανόνισε συνάντηση στο γραφείο του, με τον Ευθύμιου για σήμερα ...
Μ: ωραία ...να μπουν τα πράγματα στη θέση τους ...άρα άκυρη η συνάντηση με τα κορίτσια για σήμερα ;...
Εύα : όχι μην το ακυρώσεις ...θέλω πολύ να τις γνωρίσω ...
Μ: η Ναυσικά είναι στο νοσοκομείο, οπότε δεν μπορούμε να πάμε όποτε θέλουμε ...
Εύα : θες να πάμε τώρα ;...εγώ τέλειωσα τις δουλειές που είχα για σήμερα ...
Μ: είσαι σίγουρη;...
Εύα : ναι ...θέλω να ασχοληθώ με κάτι, εκτός από κληρονομιές και προβλήματα ...
Μ: φύγαμε τότε ...






Η Ναυσικά μετά την ταλαιπωρία της πρώτης φυσικοθεραπείας, είχε πέσει για ύπνο για να ξεκουραστεί ...και η αλήθεια ήταν πως δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να κοιμηθεί ...



{Ν: Λευτέρη μου τα κατάφερα ....ήρθα ...ανακοίνωσε όλο χαρά όταν άνοιξε η πόρτα του δωματίου ...
Λ: Ναυσικά τι κάνεις εσύ εδώ ;...την ρώτησε αμήχανα ...

Η Ναυσικά τον παρατηρούσε έτσι όπως στεκόταν στο άνοιγμα της πόρτας ,μόνο με το τζην , που φαινόταν πως το είχε βάλει βιαστικά , και τα μαλλιά του ξεχτένιστα ...

Δεσμοί Αίματος Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα