Δεσμοί Αίματος

Κεφάλαιο 11

{{ οπως σας υποσχεθηκα ....καλη αναγνωση και καλο σαββατοκυριακο !!!}}

O Λευτέρης τους κοίταζε πανικόβλητος ....δεν ήξερε τι να τους πει ,γιατί απλούστατα δεν ήξερε τι ένιωθε ......και απέναντι του είχε τον Νικηφόρο και τη Δήμητρα που περίμεναν μια εξήγηση....

Δ: το ήξερα εγώ ....το έβλεπα ...αχ ,είμαι τόσο χαρούμενη!!... εγώ με τον Νικηφόρο και εσύ με την Ναυσικά ....δεν είναι τέλειο Νικηφόρε μου;....

Ο Νικηφόρος δεν μιλαγε ...απλά κοίταζε τον Λευτέρη ....

Λ: ωπα ...τι εγώ με την Ναυσικά ;...παρεξήγησες ....πες της Νικηφόρε....

Νικ: τι να πω;.... παρεξήγησες Δήμητρα ...ο Λευτέρης έτσι διαχυτικός είναι ....ξενυχτά με τους ασθενείς του και τους χαϊδεύει και τους φιλαει.... ειπε ειρωνικα ...

ο Νικηφόρος δεν πήρε καθόλου τα ματιά του από τον Λευτέρη, που ήταν στα πρόθυρα εγκεφαλικού....

Λ: τι είναι αυτά που λες ;....μην τον ακούς Δήμητρα.... εγώ δεν .....

Η Δήμητρα τον πλησίασε , του χαμογέλασε τρυφερά και του έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο....

Δ: μην αγχώνεσαι ....εμείς δεν θα της πούμε τίποτα ...όταν είσαι έτοιμος να το παραδεχτείς στον εαυτό σου ,τότε θα το παραδεχτείς και σε εκείνη.... μην αργήσεις πολύ όμως ....πάμε Νικηφόρε....

Και με αυτά τα λόγια τράβηξε τον Νικηφόρο και έφυγαν αφήνοντας τον Λευτέρη να τους κοιτάζει μπερδεμένος .....

Η Εύα καθόταν με την Μαρίλια και έκαναν όνειρα για το μέλλον.....
Εύα : μπορεί να μην καταφέρουμε να βρούμε κάτι πολύ μεγάλο, αλλά θα είναι το δικό μας σπίτι ...χωρίς να το έχει μολύνει αυτός με την παρουσία του....
Μαρ: οι τρεις μας ...όπως έπρεπε να ήταν εδώ και χρόνια ....
Εύα : αλήθεια εσύ πως και μας βγήκες τόσο δυνατή;....
Μαρ: δεν είμαι δυνατή ..τουλάχιστον όχι πιο πολύ από εσάς τις δυο ....απλά όταν ζεις κάποιες καταστάσεις, αλλά δεν σε ακουμπάμε άμεσα, καταφέρνεις να αποκτήσεις άμυνες ...η δική μου άμυνα ήταν αυτό που εσύ λες δύναμη....
Εύα: ξέρεις πάντα αναρωτιόμουν γιατί σταμάτησε να με κτυπάει όταν γεννήθηκες ...στην αρχή πίστευα πως θα πάρεις εσύ τη θέση μου ....
Μαρ: και εσύ ανακουφίστηκες ....μην τρέπεσαι ...και εγώ στη θέση σου το ίδιο θα σκαφτόμουν.....
Εύα : το είχες καταλάβει..... ντρέπομαι τόσο πολύ....
Η Μαρίλια δεν είπε τίποτα ...απλά την αγκάλιασε τρυφερά ...