Δεσμοί Αίματος

Κεφάλαιο 46

H Ναυσικά αφού τελείωσε με το πρωινό της, αποφάσισε να κάνει μια βόλτα για να δει σε ποια περιοχή είχε σταματήσει .....

Η Ελπίδα μόλις την είδε την πλησίασε ....

Ελπ: σε βλέπω λίγο καλύτερα ....

Ν: ναι , ευχαριστώ πολυ ...
Ελπ: σιγά καλέ ....την δουλειά μου έκανα ,αν και για να είμαι ειλικρινής, χθες έτσι όπως ήσουν τρόμαξα λίγο ....
Ν: σε ποια περιοχή είμαστε ;.....οδηγούσα λίγο στον αυτόματο χθες και δεν θυμάμαι ....παραδέχτηκε ....
Ελπ: είμαστε λίγα χιλιόμετρα πριν την Κατερίνη ...από Αθήνα ερχόσουν ;....
Ν: ναι ....ώστε έφτασα μέχρι εδώ ....είπε αφηρημένα ....
Ελπ: ότι και αν είναι αυτό που σε απασχολεί, ο ήλιος και η θάλασσα θα το πάρουν μακριά ....πάω λίγο μέσα τώρα να δω αν ξύπνησε η μικρή μου .....
Ν: έχεις παιδάκι ;....
Ελπ: ένα ζιζάνιο δυο χρονών ....είπε και χαμογέλασε πλατιά ...θα την δεις αργότερα ....

Η Ναυσικά βγήκε από το ξενοδοχείο και κατευθύνθηκε προς την θάλασσα ....

Ευκλ: δεν μπορεί να το χωνέψει το μυαλό μου βρε Ηλία ....
Ηλ: αφού κατά βάθος ήξερες τι θα γίνει μόλις το μάθει .....
Ευκλ: άλλο ξέρω και άλλο το ζω ....για την Στέλλα φοβόμουν και τελικά εγώ κοντεύω να καταρρεύσω .....
Ηλ: καλά έκανε και έφυγε ....η απόσταση θα την κάνει να δει καθαρά ....μόλις περάσει το πρώτο σοκ θα γύρει ....
Ευκλ: και αν όταν γυρίσει δεν είναι πια η ίδια ;....
Ηλ: έχε της εμπιστοσύνη ...την μεγαλώσατε με αγάπη και αρχές ...πιστεύεις πραγματικά πως θα τα ξεχάσει όλα ;....

Ο Ευκλείδης τον κοίταζε ...είχε να νιώσει τόσο αδύναμος να κάνει κάτι ,από τότε που είχε δει την Στέλλα να καταρρέει ,όταν της ανακοίνωσαν πως αν ξαναμείνει έγκυος θα διακινδύνευε να πεθάνει .....

Χαμένος αισθανόταν ...χαμένος και αδύναμος .....

Γ: έλα Πέτρο ξέρω πως είσαι σε περίεργη κατάσταση ,αλλά έχω νεοτέρα για τον Χαραλάμπους ....θες να πάρεις τον Μάκη και να έρθετε από εδώ ;....καλά στο γραφείο σου σε μια ώρα .....έκλεισε το τηλέφωνο ικανοποιημένος .....