Δεσμοί Αίματος

Κεφάλαιο 76

Λίγη ώρα νωρίτερα ...

Η Αμαλία είναι στην κουζίνα και βάζει σε έναν δίσκο ποτήρια για να κεράσει τους καλεσμένους της ......
Ξαφνικά μια φωνή την κάνει να γυρίσει ....δεν είναι κανείς όμως γύρω της ....
Η φωνή ξανακούγεται ....είναι γυναικεία ...και γνώριμη ....

-: ακούω λοιπόν ....πως μπορεί μια μάνα να παρατήσει το παιδί του άντρα που αγαπαει και όταν το συναντά να κάνει πως δεν το ξέρει;.....

Πόνος και σκληρότητα μαζί .....ποια είναι αυτή η κοπέλα ;....

-: όταν ζεις μια ζωή στο ψέμα είναι δύσκολο να μιλήσεις ....όταν σε ειδα να μπαίνεις μαζί με τον *****....ηθελα να τρέξω να σε αγκαλιάσω αλλά ήξερα πως δεν μπορούσα ....αυτή ήταν η τιμωρία μου ....να μην μπορώ να πλησιάσω το παιδί μου ....

Και άλλη γνώριμη φωνή ...λίγο πιο ώριμη ....και αυτή γεμάτη πόνο ......

-: δεν είμαι παιδί σου ...γονείς μου είναι η****και ο ****.... ....αυτούς γνώρισα και αυτοί με αγάπησαν και με μεγάλωσαν με αγάπη ....τόση αγάπη που με έπνιγε μερικές φορές ....για αυτούς είμαι παιδί τους για εσένα είμαι απλά ....ένα λάθος που σε πλήγωσε .....

Και μετά κενό ....

Τώρα καθόταν ήσυχα και συζητούσε με τους γονείς της Ναυσικά ....

Αμ: την συμπάθησα πάρα πολύ την κόρη σας ...και θα ήθελα να σας πω πως έχετε μεγαλώσει ένα πολύ καλό παιδί ....όχι πως δεν το ξέρετε βέβαια ....
Στ: η Ναυσικά είναι πολύ χαρισματικό πλάσμα ....και είμαστε πολύ περήφανοι για αυτήν ....ομολόγησε ...
Αμ: και τώρα που θα γίνετε και παππούδες ....ανυπομονώ να μου κάνει και ο Φίλιππος ένα εγγονάκι ....
Π: πήρες φόρα νομίζω ...είναι μικρός ακόμα ....
Αμ: κακό είναι μια μάνα να κάνει όνειρα για το παιδί της ;....αλήθεια πότε γυρίζει ;...
Ευκλ: σε μερικές μέρες ....ανυπομονώ να την ξαναδώ ....
Αμ: ξέρεις όταν την ειδα στο νοσοκομείο μου θύμισε όταν ήμουν έγκυος στον Φίλιππο μου ....δεν έχει πάρει πολλά κιλά ....όμως εγώ σε αυτόν τον μήνα είχα αλλάξει δυο νούμερα φούστα ...θυμάσαι Πέτρο μου ;....
Ευκλ: Λες να γυρίσει και εκείνη αγνώριστη ;...
Στ: να γυρίσει καλά και ας έχει πάρει όσα κιλά θέλει ...

Και κάπως έτσι πέρασε το απόγευμα .....

Ελπ: δεν το πιστευω πως πέρασαν οι μέρες.....
N:πολύ γρήγορα ....συμφώνησε η Ναυσικά ....σε ευχαριστώ για όλα .....
Ελπ: δεν έκανα τίποτα ....άλλωστε σε είχα έννοια ....
Ν: τώρα που τους γνώρισες όλους τι λες;....
Ελπ: είσαι πολύ τυχερή ....είναι όλοι τους πολύ καλοί ....αλλά ο Λευτέρης σου .....σε κοιτάζει και λιώνει .....
Ν: δεν νομίζω πως θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτόν .....
Ελπ: εύχομαι να μην χρειαστεί να το κανεις ποτέ ...όμως η δύναμη που έχουμε μέσα μας είναι ανεξάντλητη και στις δυσκολίες ανακαλύπτουμε πως μπορούμε να ξεπερνάμε τα όρια μας .....
Ν: σου λείπει πολύ ,ε;....