...Θέλω τον Σαμ...{27}

2.2K 221 11
                                    

Είναι η αγάπη που κάνει τον κόσμο να γυρίζει.
Γαλλική παροιμία

Δεν μπορούσα να σταματήσω να φιλάω αυτά τα χείλη και ήταν λάθος.Ήθελα να απομακρυνθώ από εκείνον και να τρέξω μακριά του,αλλά δεν μπορούσα  αυτός ο άντρας με τραβούσε σαν μαγνήτης κοντά του.Άλλωστε ήταν ο πρώτος μου έρωτας,ο πρώτος μου αληθινός έρωτας.Όσο και αν ήθελα να ξεγελάσω τον εαυτό μου λέγοντας του πως δεν ένιωθα τίποτα δεν μπορούσα γιατί ένιωθα και μάλιστα πολλά.Αισθανόμουν πως αν φύγω από κοντά του θα χάσω το οξυγόνο μου και θα πάψω να αναπνέω ίσως για πάντα.
Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα,τραβήχτικα μακριά του και γύρισα την πλάτη μου ξεσπόντας σε λιγμούς.
«Τι σου συμβαίνει Ρενέ;»ρώτησε και ένιωσα το χέρι του στον ώμο μου.
«Είναι...εμείς δεν μπορούμε...δεν γίνεται..»προσπαθούσα να μιλήσω όμως οι λυγμοί μου με έπνιγαν.Με έπιασε από την μέση και με έβαλε στην αγκαλιά του,μία αγκαλιά που μου γεννούσε τόσα συναισθήματα,κυρίως τρυφερότητα.
Έκλαψα στην αγκαλιά του για αρκετή ώρα ώσπου η βροχή σταμάτησε και άρχισα να κρυώνω και να τρέμω.Εκείνος σαν να κατάλαβε την επιθυμία μου με σήκωσε στην αγκαλιά του και άρχισε να βαδίζει προς ένα ξύλινο σπιτάκι το οποίο βρισκόταν δίπλα από το σπίτι της Ελίζ.
Ήταν πολύ όμορφο!Θύμιζε λες και ήταν βγαλμένο από άλλη εποχή.

Έτριψα τα χέρια μου μεταξύ τους προσπαθόντας να ζεσταθώ,όμως τσάμπα προσπαθούσα διότι ήμουν από την κορυφή έως τα νύχια μούσκεμα

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.

Έτριψα τα χέρια μου μεταξύ τους προσπαθόντας να ζεσταθώ,όμως τσάμπα προσπαθούσα διότι ήμουν από την κορυφή έως τα νύχια μούσκεμα.
Ο Νόα πέταξε μερικά ξύλα και άναψε το τζάκι θέλοντας να ζεστάνει το σπίτι και εγώ πήγα μπροστά του θέλοντας να ζεσταθώ.Ένιωθα σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα.
«Πάρε να αλλάξεις.»είπε και ακούμπησε στον καναπέ μία αλλαξιά ρούχα.
«Που είναι η τουαλέτα;»ρώτησα μαγκομένα
«Ωω,έλα τώρα Ρενέ δεν θα δω κάτι που δεν έχω ξαναδεί.»απάντησε γελώντας και έπειτα έκατσε στον καναπέ απέναντι μου.Είχε αλλάξει και εκείνος ρούχα και τώρα φορούσε ένα μπλέ μπλουζάκι με μία του ίδιου χρώματος φόρμα,καθώς τα μαλλιά του ήταν ακόμα βρεγμένα.

Σαν το καλό κρασιΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα