Arthea's POV
Naiilang na umalis ako sa kinauupuan ko at tumingin ako sa ibang direksyon para hindi nila makita ang namumula kong mukha. Damn Rio!
Narinig kong nagpaalam si Rainier sa mga kasama namin. Nanatili ako sa kinauupuan ko at pinagpahinga ang aking sarili. Kung minamalas ka nga naman! Yung paa pa yung natalisod. Tsk! Natigil ako sa pagmumuni-muni ng bigla nalang lumabas sa puno si Vaira.
“Ano bang ginagawa mo rito?” tanong ko sa kanya. Pero imbis na sagutin ako ay tiningnan niya ang paa kong nangingitim sa at bahagyang namamaga.
“Naano yan?” sinipat niya yung ankle ko saka biglang may lumabas na parang bulaklak sa kamay niya.
Ay antanga! Bulaklak pala talaga. A daffodil to be exact. Maliit siya compare sa regular na daffodil. The flower blooms at naglabas ito ng liquid.
I was in utter amazement ng mag-heal yung namamaga kong ankle. Tumingin saken si Vaira pagkatapos niyang gamutin ang ankle ko.
“Arthea huwag na huwag mong kakalimutan ang ipinagawa sayo ni Headmaster. Consider this mission as your trophy.” tumawa ako ng pagak dahil sa sinabi niya.
Yes, a trophy indeed. Kapag nagtagumpay ako sa misyon KO ay tataas ang level ko gaya ng sabi ni Headmaster. And yes, MISYON KO dahil hindi lang ang paghahanap sa soothsayer ang misyon namin, may iba pang ipinapagawa si Headmaster saken.
Flashback
“Arthea..” napalingon ako ng tawagin ako ni Headmaster. Katatapos niya lang kaming i-dismiss mula sa naging meeting namin kanina about sa mission.
“Bakit po?” imbis na sagutin ako ay may ibinigay siya saken na folder. Tiningnan ko ang laman ng folder only to find out na naglalaman ito ng isang mission.
“What's with this Headmaster?” sinenyasan niya akong umupo. Pero bago niya i-explain ang misyong ibinigay noya ay sinigurado niya munang walang nakakarinig sa pag-uusap namin.
“Aside from finding the soothsayer, I am giving you another mission Arthea. ” napanganga ako sa sinabi niya. Like what the eff! I am still new to this tapos isasabay ko pa ang dalawang misyon?
YOU ARE READING
Acresia Academy: The Six Aces (Editing)
FantasyI was a normal girl once. A happy-go-lucky girl who has no worries in life. Well, except of me being a member of a broken family. But then, huge wave of responsibility came at kahit kailan man ay hindi ito mababago ninoman. Mismo ako, o si kahit sin...
