My Long Lost Boyfriend (ON GOING)

CHAPTER 14: Mini Falls

Chapter 14: Mini Falls

Danna's POV

Good morning Philippin--- Oh my! 10 na pala. Hala, late na naman ako. Oops! Sorry. Saturday nga pala ngayon. Hmm, san kaya pwedeng pumunta? Ah*ha! Sa park na lang pala.

Bumaba ako para kumain.Nakita ko si Mommy at kuya na halata namang hinihintay na ako. And here I am, standing in front of them, like---uh-oh. Hinihintay nga pala nila ako.

"Hmm. Good morning Mommy" Then I hugged her. "Good morning Kuya"

"Good morning anak."

"Dans, on vacation you'll stay in Lolo and Lola's house, in province" Kuya said.

"Oh! Vacation? In Lola's house? Yehey. I miss Lolo and Lola so much."

Nag tatalon ako sa tuwa. Sobrang tagal na rin kasi silang hindi nakikita. Siguro nung huling beses na nakita at nakasama ko sila eh nung six years old ako. See? Kaya ganon na lang ang pag ka-excite ko nung sabihin yun ni Kuya. Yey. Natupad na ang prayers ko. Thank you so much Lord.

"Yes Danna. But remember, province yun anak. Hindi yun tulad ng Manila. Baka hindi ka sanay mamuhay sa pribinsya."

"Yah. I know Mommy. We already went there, right?"

"Yes anak."

"Ahm. Mommy, pupunta po ako sa park mamaya. Mag papahangin lang po"

"Okay anak, take care ha?"

"Yes, Mom."

"May date lang yan Mommy."

"Kuya naman. Wala kaya. Sige mauna nako. Bye guys."

***
Naglakad lang ako papunta sa park. Hindi naman kasi ito kalayuan sa bahay kaya pwedeng pwedeng lakarin. Tsaka gusto ko munang mapag isa, kaya hindi na ako nagpahatid kay Kuya.

Uupo na sana ako sa pinakamalapit na upuan ng biglang...

"I'm sorry po, Ate. We're playing po kasi. Hindi ko po sinasadyang mabangga kayo."

"Ahm, it's okay baby girl. No need to say sorry. Sige na, play kana ulit."

"Livy" sigaw ng isang lalaki sabay lapit pa punta dito sa bata na nasa harapan ko.

Wait. I think I know him. Para talagang nakita ko na sya eh. Pero di ko lang maalala kung saan. Danna, isipin mo kung saan.

"Wait. Danna? Is that you?" Sabi niya.

Kilala nya ako? Hindi kaya-- Shit! Sya nga yun. Yung lalaking nakilala ko sa probinsya, kila Lolo at Lola.

"Danna, it's me, Steven."

Siya nga. Siya nga yung taong nagtanggol sa akin noon. Ten years ago.

FLASHBACK

10 years ago.

"Danna. Come on, let's play. Bring your Barbie." Sigaw ni Shane mula sa labas ng gate.

Nandito ako sa napaking bahay ni Lolo at Lola. Kinuha ko yung mga laruan ko at saka ako nagpaalam kay Lola.

"Lola, Maglalaro lang po kami nila Shane sa labas."

"Okay apo. Wag kang lalayo ha?"

"Yes Lola."

Lumabas na ako ng gate. Hindi naman ito masyadong malayo sa bahay nila Lola. Umupo na ako katabi sila ng bigla nilang agawin ang barbie ko.

"Hey, stop it" Sigaw ko sa mga batang nag tangkang kunin ang mga laruan ko. Gustong gusto nilang kunin yung barbie na niregalo sakin ni Lola.