Aşk'tan ne kadar kaçabilirsin.....
Onu unutmaya çalıştıkça daha fazla nasıl debelenip kendini yine onun yanında bulursun.......
Demire tutunup ayağı kalktım.Paris gecenin karanlığında tüm ihtişamıyla karşımdaydı.Kendimi sonsuz bi döngüde hissediyordum.Benim gibi acı çeken insanlar bu durumdan nasıl çıkıyorlardı.
Yeni birinimi buluyorlardı.Unutuyorlarmıydı.Bunun cevabı çok zor.
"Cat noir."
Bakışlarımı mumdan çekip ona döndüm.
"Leydim."
Bakışlarını çevresinde gezdirdi.
"Burası çok güzel olmuş."
Elimle oturmasını işaret ettim.Oturdu.
Elimdeki gülü ona verdiğimde bilmiş bi bakış atıp elimden aldı.
"Beni buraya çağırmanın sebebi........"
"Özür dilerim."
Bana uzunca bi süre baktı.
"Sana o şekilde söylememeliydim."
"Ama haklıydın.Ben ileri gittim ve...."
"Hayır leydim.... ne olursa olsun sana o şekilde söylememliydim.Bi anda sinirlendim ve..."
"İstemiyerek söyliyiceğini biliyorum zaten açıklama yapmana gerek yok kedicik."
Elini elimin üzerine koyup sıktı.Bu bi an dejavu yaşamamı sağlamıştı.
"Yani affedildinmmi ?"
"Sana hiç küsmemiştimki."
Elini kaldırdı.
"Sonuçta biz bi takımız öyle değil mi ?"
Eline vurdum.
"Takımız."
"Bütün paris'e seni sevdiğimi söylemeliyim."
"Ne ?"
Yerimden kalktım sonrada demirlere çıktım.
"Bunun tüm parisin duyması gerek !"
"Cat noir ne yapıyorsun ?"
"Aslında bunun tüm dünya'ya söylemeliyim."
"Neyi söyliyiceksin ?"
Gülerek demirlerden atladım ve önüne geçtim.Bi anda enerji dolmuştum.Derin bi nefes aldım ve....
"Seni seviyorum."
Yanaklarının kızarmasını maskesinin altından görmüştüm.
"N neden bana fısıldıyorsun "
Güldüm.
"Çünkü benim tüm dünyam sensin leydim."
Tüm dünyam....
Rüya sona eriyor.......uyan adrien....
Kim bilir belkide bir gün kaybetmekten korkmadan ona sevdiğimi söyleyebilirdim.
Ben uyanmak istemiyorum....leydime onu ne kadar sevdiğimi söylemeden olmaz.....
