İnsan aşık olucağı insanı seçemezdi.Kalp karar veriri beyin ise aşkı yaşatırdı.
Ben aşık olucağım insanı seçememiştim.Herşey bi anda olmuştu.Elimden hiçbirşey gelemişti kalbimi ona teslim ederken.Eğer elimden gelseydi bilmiyorum.....sanırım acı çektiğimi bile bile yine aynısını yapardım.
Aşk böyle birşeydi işte canının acıyıcağını bile yine ve yeniden yanmaktı.
Tavandan bakışlarımı çevirip bana uzunca bakan plag'e baktım.
"İlk defa benden camambert istemedin."
"Çünkü şuan çok daha önemli bir sorun var."
Vay be ! Plag'i bile endişelendirdiysem cidden durumum vahimdi.
"Seni ilj defa bu kadar bitkin görüyorum."
Güldüm.Bitkinmi.Öldüm oğlum ben....... öldüm....
Gözlerimi kapattım.Annemin dışında ilk defa bir kadını sevimiştim.İlk defa bi kıza aşkımı itiraf etmiştim.İlk defa tüm benliğimle bana ait olmasını istediğim bi kız istemiştim.Belikide yanlıştı.
Ama neden yoluma bakamıyordum.Neden bırakamıyordum onu....bırakmak istiyordum.Ama olmuyordu.Neden dedim...neden.......
Sadece sevilmek istemiştim.Tıpkı annemin beni sevdiği gibi...
Gözümden akan bir damlaya engel olamadım.Sonra ikincisi geldi üçüncüsü dördüncüsü......
Şaşkınca gözlerimi açtım.Ben en son annemin kaybolma haberini aldığımda bu kadar ağlamıştım.Şimdi o küçükken lanet ettiğim gözyaşları yeniden ortaya çıkmıştı.
Beni bu dünya'da mahfeden iki kadın vardı.Annem ve ladybug.....
Annem herzaman ne olursa olsun dönüp arkama bakmamamı istemişti.Daha güçlü olmam için....öylede yapmalıydım.
Plag üzerime telefonu fırlattığında ona kaşlarımı çattım.Şurda iki dakkika duygusal bi an yaşıyordum.Gene mahfediyordu.
"Seni buluşmaya çağırmışlar.Sınıfça buluşmaya.."
Telefonu elime alıp mesajlara girdim.
Gönderen:Nino
Dostum bugün sınıfça buluşma ayarladık.
Ve bu arada marinette gelmedi.
Yataktan hızlıca doğrulup nino'ya mesaj atmaya başladım.
Gönderilen:Nino
Neden gelmemiş peki ? Hastamıymış.
Neden gelmemiştiki ? Ayağında bi sorunmu vardı acaba...
Nino'dan mesaj gelmeyince direk marinette'i aradım.Neden bu kadar telaşlandığımı bile bilmiyordum.
"Adrien."
Sesi buğulu gelmişti.
"Marinette....sen iyimisin...."
Burnunu çektiğini duymuştum.
"Kendimi çok iyi hissetmiyorum.Pikniğe gelemiyicem."
"Bende gitmiyicektim zaten....sen iyi olduğundan eminmisin hastaneye gitmedinmi."
Tekrar burnunu çekti.
"Ciddi birşey değil gerçekten."
Sesi dahada kısılmıştı.
"Marientte."
Karşı taraftan ses gelmiyordu.
"Marinette ordamısın."
