- Bölüm 4 - Bende seni özlemiştim

991 92 34
                                    

Aşk ne ?

Ya güven ?

Peki ya biz....?

Sabah gözlerime giren ışıkla derin uykumdan uyandım.Gözlerimi ovuşturduktan sonra yataktan kalktım.Plag koltuğun üzerinde uyuyakalmıştı.Onu uyandırmadan duşa girdim.

İlk defa alarmdan önce kalkmıştım ve kendimi iyi hissediyordum.Dünkü yaşadığım anılar aklıma gelince gülümsemeden edemedim.Hayatımın en güzel günlerinden biriydi.Çekindiğimiz fotoğrafı çerçeveye koymuştum bile.

Banyoya girip kendimi biraz rahatlattıktan sonra üzerimi giyinip plag'e yemek verdim.Plag düşünceli görünüyordu çünkü ilk defa bu kadar sessizdi.

Evden çıkıp limuzine bindim.Uzun zamandır ladybug'ı görmüyordum.Bunu şu anda farketmem bile inanılmazdı.Cidden kafamı o kadar dağıtmıştımki şimdi aklıma gelmişti.Acaba iyimiydi ? Beni özlüyormuydu ? Hıh... buna sadece gülünür zaten.

Limuzin durduğunda nathaliye bakmadan indim.Yine saçma sapan dikkatli ol laflarını söyliyicekti.Kendimi koruyabilirdim.Ama bunu bilmiyorlardı.

İlk ders kimye olduğu için alt kattaki sına girdim.Nino ve alya telefondan birşey izliyorlardı.

"Selam çocuklar."

İkiside başlarını kaldırıp bana baktılar sonrada gülerek birbirlerine baktılar.

"Ne ? Neye gülüyorsunuz ?"

Nino gülerek telefonu bana uzattı.Bu dün akşamdandı.Marinette'in bana sarıldığı zaman çekilmişti.

"Ee ? Ne varki bunda gülünücek."

"Çok güzel çıkmışsınızda ondan."

İkisinede kaşlarımı çatıp baktım.Neden bahsediyorlardı ? Yada ne ima etmeye çalışıyolardı.

"Hadi ama çocuklar saçmalamayın marinette korkmuştu.Sonrada bana sarıldı.Ne var bunda."

Nino'da benim gibi kaşlarını çattı.

"Sen ciddimisin dostum ?"

Başımı iki yana sallayıp sırama oturdum.Ne ima etmeye çalıştığını anlamıştım.Ama bu.... saçmaydı.Yani marinette ve ben arkadaştık.Bana iyi geliyordu.O yanımda olunca kendimi daha huzurlu hissediyordum.Hepsi bu....

Sınıfa diğerleri geldiklerinde ikisi konuyu kapattılar.Zaten baştan açmaları saçmaydı.

Max sınıfa hızlıca girdiğinde dikkatimi ona verdim.

"Niye hala burdasınız dışarıda akuma olayı çıkmış herkez evlerine gidiyor."

"Bu akuma olayları yüzünden kesin sınıfta kalıcam." Dedi nino sanki çok umurundaydı.

Hep birlikte sınıftan çıkarken ben lavaboya doğru koştum.Neden heyecanlandım bilmiyorum.Sanırım ladybug'ı uzun bir aradan sonra tekrar görüceğim için heyecanlanmıştım.

Lavaboda dönüştükten sonra dışarı çıkıp akuma kurbanın nerde olduğuna baktım.İleride elindeki zincirle etrafındaki insanları birbirlerine bağlıyordum.Hızlıca koşup peşinden gittim.

Üzerine atladığımda beni geri püskürttü.Ayaklarımın üzerine düştüğümda hızlıca kalkıp saldırıcaktımki kolumun çekilmesiyle kendimi leydimin yanında buldum.

"Sanırım beni çok özledin leydim."

Gözlerini devirdikten sonra akuma kurbanına baktı.Ben ise ona bakıyordum.1 haftanın ardından onu ilk defa görüyordum.

"Akuma kurbanın elinde zinciri almamız gerek akuma orda olmalı fakat yaklaşan kişileri birbirlerine bağlıyor o yüzde....."

"Yakalanıp ona yakınından saldırmak istiyorsun."

Güldü.

"Aynen bende öyle söyliyicektim."

Yo yo sunu kaldırıp şanslı tılsımını kullandı.Eline bir anahtar düşmüştü.

"Pekala o zaman bayanlar önden."

Güldükten sonra akuma kurbanına doğru koşmaya başladık.Tam dediğimiz gibi bizi yakaldı.Leydim ve bedenlerimiz birbirine yapışmıştı.

"Sonunda ladybug ve catnoir mucizelerinizi alıcam."

Bize doğru yaklaştı.O sırada leydim elinde sakladığı anahtarla zinciri hızlıca sözüp kurbana saldırdı.Onun dikkatini dağıtıp akumalı nesneyi bana attığında havada yakalayıp kedi krizimle onu kırdım.İçinden çıkan akumayıda leydim yakaldı.

Sonunda ellerimizi tokuşturduk.İşte bitmişti.Şimdi gidicekti ve ben onu tekrar görevde görme arzusuyla dolucaktım.Tekrar onu görmek için heyecanlanıcaktım.

Bazen korkuyordum.Bu akuma olayları bittiğinda kimliklerimizi öğrenmezsek bidaha onu nasıl bulucaktım.Onu göremiyicek diye o kadar çok korkuyordumki.Bu bazen altından kalkamıyıcağım bir acıya dönüşüyordu.

Bana son bir kez baktıktan sonra ileriye doğru koşmaya başladı.Gidiyodu işte herzamanki gibi.Başımı aşağıya indirdim.

"Cat !"

Başımı hızlıca kaldırdım.Omuzunun üzerinden bana bakıyordu.Sonrada gülümsedi.

"Bende seni özlemiştim kedicik."

Adrien Agreste Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora