Arabanın hafif bi sarsıntıyla durmasıyla gözlerimi açtım.Kulaklığımı çantama koyduktan sonra dışarı çıktım.Bu günlerde erken gelmeyi alışkanlık haline getirmiştim.
Sınıfın içine girerken kimsenin okulda olmadığını gördüm.Ortamda derin bi sesizlik vardı.Etrafıma baktım.
"Adrien çekil ordan !."
Bi anda önüme biri atladı.Önüme atlıyan ladybug'a şok içinde baktım.Kolumdan tuttup hızlıca koşmaya başladı.Peşinden koşarken okulun ortasındaki akuma kurbanıni fark etmiştim.
"Hemen seni diğerlerinin yanına götürmeliyim."
Akuma kurbanı bizi farketmemişti.Kimya lavabotuarının içine girdikten sonra ladybug kapıyı hemen kapattı.Kapıyı desteklemek için bir masa ilerletirken yüzü buruşmuştu.Canı yanıyor gibi görünüyordu.Yaralanmışmıydı ?
Dikilmek yerine ona yardım ettim.Tam koluna bakmak için yanıns gidicektimki kapının sarsılmasıyla vazgeçtim.Hemen dönüşmem gerekiyordu.
Arkamda duran diğerlerine baktım.Herkez telaşla ladybug'a bakıyolardı.Gözlerim bi anda onu aradı.
"Marinette nerde ?"
Ladybug'dan bi ses yükseldi ama ben cevap vermesi için alya'ya bakıyordum.
"Marinette okula gelmedi."
Yutkundum.Ya okula şimdi geliyorsa.O hep geç gelirdi.Acilen dönüşmem gerekiyordu.
Kapı bir kez daha zorlandıktan sonra bi anda bi patlama oldu.Akuma kurbanı kapıyı kırmıştı.
"Hepiniz burdan kaçın hemen !"
Diğerleriyle dışarıya doğru koşmaya başladım.Hem marinette ortalıkta hemde ladybug yaralıydı.Heh ! Ne harika güne başlamıştım böyle !
Tuvaletin içine girip hızlıca dönüştüm.Dışarı çıktığımda hızlıca peşlerine gittim.Ladybug kolundan yaralı olduğu için yo yo yu kullanırken zorlanıyor olmalıydı.Onun koluna sonra bakıcaktım.Ladybug'ın ayağı takılıp düştüğünde kurbanın üzerine atladım.Sopamı boynuna bastırdı.
"Birileri oyun oynamak istiyor galiba."
Beni fırlattığında takla atarak yere düştüm.En azından ladybug'dan dikkatini çekmiştim.Kurban bana saldırmaya başladığında kendimi savunmaya başladım.
Ladybug kendini toplarladığında bana katıldı.En sonunda akumayı yakalamıştık.
İş bittikten sonra yanına gittim.Kolunu tutmuş dışarı çıkan insanlara bakıyordu.
Elini tuttum.Bana döndü.
"Benimle gel."
Onu peşimden sürüklerken ses çıkarmıyordu.Gülümsedim.Bu marinette ve benim yaşadığım şeye çok benziyordu.
Okulun ara sokağına girdiğimizde elini bırakıp ona döndüm.
"Yaralanmışsın."
Başını iki yana salladı.
"Önemli birşey değil.Adrien'nı kurtarırken oldu."
Hafifçe yanaklarımın kızardığını hissetmiştim.Gülümsedim.
"Birini kurtarırken kendini hiç düşünmüyorsun."
"İşim bu benim."
"Benimde işim seni korumak."
Başını kaldırıp bana baktı.Dudakları hafifçe aralanmıştı.
"Şimdi izin verirsen koluna bakabilirmiyim.Kostumünün üzerinden."
Derin bi nefes verip kolunu uzattı.Uzatırken canı yanmış olmalıki yüzünü dahada buruşturdu.
Parmaklarımı tuttuğu yerde gezdirmeye başladım.Canı yandığı için morarmış olabilirdi.
"Normale dönüştükten sonra eğer morarmışsa hemen krem sürüp sar.Ve bunu yaparkende çok sevdiğin bi şarkıyı mırıldanırsan canın daha az yanar."
"Sarkımı mırıldanıyim ?"
Güldüm.
"Evet annem küçükken yaralandığımda hep böyle yapardı."
Annemi düşündüğüm anda yüzümün düşmesine engel olamadım.O olmadan o kadar yanlızdımki.Belkide bunları ona anlatsam bana yardım edebilirdi.
"Teşekkür ederim kedicik.Bu dediklerini yapıcam."
"Kedi sözümü."
Gülümsedi.
"Kedi sözü."
Kedi sözü her zaman doğru olandı.Eğer birine kedi sözü verirsen geri dönüşü olmazdı.Annemde bana kedi sözü vermişti.Geri dönüceği konusunda ve ben buna inanıyordum.
Kedi sözü verirken leydimin anneme ne kadar benzediğini farkettim.Onun gözlerinede iltifat ederken bundan bahsediyordum.
Anneme benziyordu.Ve ben bazen bu durumdan korkuyordum.Annem beni bırakıp gitmişti.Ya ladybug'da beni bırakıp giderse.... o zaman ne olucaktı.
"Beni bırakmamak konusundada kedi sözü verirmisin leydim."
Yerdeki bakışlarını çekip bana baktı.Ve donmama sebep olan o sözü söyledi.
"Biz zaten birbirimizi bırakamayız kedicik.Unuttunmu biz ying yangiz."
Ying yang...biz siyah ve beyazdık.Biz gücün ve barışın sembolüydük.
Biz mucizeydik.Ve sonsuza kadarda öyle kalıcak leydim.Söz veriyorum.
