15.

115 5 1
                                    

Shawn pov:

Elke dag zijn we langs geweest, bij het verlaten winkelcentrum. Niks gevonden helemaal niks. De hoop viel weg dat ik haar nog zal vinden, maar Grace bleef stug doorzoeken.  Ze had het sleeptouw genomen en sleurde mij elke keer mee naar het verlaten winkelcentrum. Dan zaten we daar weer te wachten en gingen we weer naar het hotel.

Als het donkere winkelcentrum naderen, gaan we zitten op ons "vaste plekje" we zitten en wachten op een teken van leven. We zijn daar meestal 2 uurtjes en dan gaan we weer. De ouders van Lola en de broer van Lola zijn geïnformeerd. Ze vonden het niet zo leuk dat ik ervoor had gezorgd dat ze verdween. Het was niet makkelijk om daar naar hun huis te gaan en aan te kloppen van "Hey, ik ben Shawn leuk om jullie te ontmoeten, jullie dochter is al 3 dagen vermist en we kunnen haar niet vinden de politie mag niet gebeld worden, nou ik ga maar weer eens dag mevrouw en dag meneer" en weglopen alsof er niks is gebeurd. Nee zo was het niet, Grace en ik werden naar binnen gehaald in hun nederige huisje, het was klein maar het huisje had een gezellige uitstraling. De vrouw gaf ons een kopje koffie en een smakelijk koekje. De ouders van Lola woonde niet dichtbij en we moesten er ook helemaal daarvoor naar Leeuwarden. 'Nou welkom Shawn en Grace in ons huisje' roept de vrouw vrolijk. Dat zij de moeder van Lola was was wel vanzelfsprekend, ze had net zoals Lola de grijs blauwe ogen en het glanzende blonde haar. 'Ja, dankuwel' antwoord ik beleefd. Als de vrouw alle koekjes en kopjes koffie aan ons gaf nam Grace het woord. 'Lieve mevrouw we moeten u helaas uw dochter is vermist' vol medelijden verteld Grace het de vrouw. De vrouw kijkt aandachtig en ik zie haar ogen groot worden bij het woord vermist. Ze breekt uit in tranen en net op dat moment komt er een sterke man aan lopen met een beetje grijs haar. 'Wat heeft dit te betekenen?' Vraagt de man streng en loopt op zijn vrouw af en omhelst haar. 'Wat heeft dit te betekenen' vroeg de man een stuk bozer. 'Meneer, wij hebben net helaas verschrikkelijk nieuws vertelt wat een paar tranen opleverde' zegt Grace beleefd. 'De man neemt een blik naar zijn vrouw en dan naar ons 'wat hebben jullie verteld?' Vraagt de man een beetje chagrijnig. 'Het is beter dat uw vrouw dag verteld' Grace neemt de leiding in dit gesprek omdat ik er niks mee aankan. 'Ze is weg' snikt de vrouw en ze probeert haar tranen weg te vegen, maar het lijkt alsof ze maar blijven komen. De mans ogen worden groot en hij lijkt alsof hij ons staat aan te gapen. Er is even een stilte en de vrouw die op de stoel zit maakt nog zachte snik geluiden. De ogen van de man vullen zich langzaam met tranen. Zonder dat ik het wist staarde ik naar hem diep in zijn ogen maar toen hij terug keek wende ik mijn blik af. 'Wie zijn jullie wel niet! Scheer hier weg nu meteen!' Schreeuwt de man uit het niets. Als reflex schrik ik op en kijk in de mans ogen waar nu tranen over zijn gezicht rollen. Ik maak dat ik weg kom en pak mijn jas en verlaat zo snel mogelijk het huis. 'Meneer ik snap dat u verdrietig bent maar Shawn en ik zullen haar zoeken oke' stelt Grace de man en de vrouw gerust, dan vertrekt Grace ook uit het huisje. 'Ging niet heel goed he' zegt Grace balend. 'Jup'

Als we in ons hotel zijn ligt er een briefje op mijn bed.

Beste Shawn & Grace,
Sorry dat jullie zo vaak naar het winkelcentrum moesten. Het is mijn stomme fout, er kwam even wat tussen die vier dagen, maar ik ven terug. Zie ik jullie vanavond om 4uur s'avonds in het verlaten winkelcentrum? Jullie zullen niet alleen mij daar vinden maar ook jullie Lola.
Nog geen fijne dag
X me AND Lola

Grace haar ogen worden groot als ze het briefje leest, terwijl ik ongeïnteresseerd op het bed lag omdat ik moe was. 'Wat is er?' Zeg ik. 'Morgen avond kunnen we Lola ophalen er kwam perongeluk wat tussen, waardoor ze niet kon komen die paar dagen' zegt Grace blij en springt op het bed en geeft mij een knuffel. 'Wat nee YAAS!' Schreeuw ik blij en knuffel Grace stevig en druk haar tegen mij aan. Stiekem neem ik haar geur in me op. Ze ruikt lekker naar een bloemengeur maar ook wel een snufje vanille is er in te ruiken. 'Kom we gaan slapen' zegt Grace en kleed zich uit en kruipt naast mij onder de dekens. Ik kleed mij ook uit en ga naast haar liggen. Grace en ik slapen sins Lola vermist is al samen, ik had nare nachtmerries over haar. Om dat te voorkomen slaapt Grace bij mij.

'In het donker helemaal alleen. Niemand is te bekennen, het lijkt alsof ik in een zwart gat ben gevallen en er geen einde is aan te komen.  

'Wat doe je hier jongen' zegt een zware kille stem, een man met een zwarte hoed op, waardoor je zijn ogen niet kan zien omdat hij naar beneden kijkt, terwijl hij dat zegt kan hij een vies lachje niet onderdrukken. 'Waar is ze!' Schreeuw ik naar de man die tegenover mij staat. Ik wijs naar hem en in mijn stem is duidelijk woede te horen. Ik zal hem aanvallen of iets ik zal alles om Lola weer in mijn armen te kunnen krijgen. 'Bedoel je haar?' Een soort spotlight gaat aan, maar de spotlight is nergens te bekennen. De spotlight die naar beneden glijden landen op een meisje die vast zit gebonden op een stoel. Het touw snijd op haar polsen en er zit een soort tape op gaar mond gebonden. Haar haar zit door de war en de ogen van haar kijken angstig. 'Ken je haar niet meer' vraagt de gekke man. Diep graaf ik in mijn gedachten maar ik kom uit op niks ik kan niet meer nadenken dan Lola. 'Grace' zegt de man simpel. Het meisje kijk op en dan zie ik het, het u's inderdaad Grace. 'Je hebt haar niet herkend' lacht de man. Opeens valt er een touw, hij trekt aan het touw en de stoel valt naar beneden mer Grace er aan vast, het gat lijkt oneindig. 'GRACEEEEE!!'  Het laatste wat ik hoor is haar gegil.

Grace pov:

'GRACEEEE!!!' Hoor ik Shawn schreeuwen. Hij schreeuwt, tranen lopen over zijn gezicht terwijl hij zijn ogen dicht heeft, zweet druppels zetten zich af van zijn lichaam, hij begint te draaien en straat met zijn benen. Hij heeft dus weer een nachtmerrie alleen dit keer roept hij mijn naam. Ik pak zijn polsen stevig vast en begin tegen hem te praten 'Shawn word wakker, er is hier niks je bent bij mij' Shawn opent zijn ogen en lacht mij dan lief aan. 'Waar droomde je dit keer over Shawn?' Vroeg ik nieuwsgierig omdat hij dit keer mijn naam schreeuwde. 'Niks bijzonders' zegt Shawn schouderophalend en gaat met zijn rug naar mij toe liggen. 'Shawn, ik kan je helpen kom vertel het me' zeg ik een beetje smekend, ik ven gewoon nieuwsgierig wat hij heeft gedroomd. 'Oke' Shawn gaat recht op zitten net zoals ik en hij begint te vertellen over zijn droom.

Als hij klaar is met het lange verhaal, moet ik toch wel een beetje lachen. 'Wat het was angstaanjagend' zegt Shawn die de zweetdruppels van zijn hoofd veegt. 'Ik vind het lief dat he zoveel om mij geeft' en ik lach naar hem. 'Hoezo' 'nou, je begin te huilen te trappen, zweten en niet te vergeten je schreeuwde het hele hotel bij elkaar met mijn naam' 'niet verkeerd bedoeld hoor' voeg ik er nog grinnikend aan toe. 'Oh ja sorry' en Shawn krabt een beetje achter zijn hoofd en kijkt mij onschuldig aan nette zijn bruine ogen die glinsteren door de kleine lichtstraaltjes die van buiten komen. Op dit moment zou ik heb willen zoenen maar zijn "vriendin" is net terug dus ik kan dat niet maken. Maar het gevoel ik ik niet houden. Shawn kijkt vooruit naar de kast, ik geef een zacht kusje op zijn kaaklijn en lach hem lief aan. Hij gaat met zijn hand over de plek waar ik hem een kusje gaf en lacht lief naar mij. 'Mijn beurt' zegt hij een beetje apart eigenlijk vind ik hoor. Ik len naar hen toe en hij geeft mij een kus op mij kaaklijn, Of dat was de bedoeling, hij pakt mijn kin zachtjes en dat zorgt ervoor dat ik diep in zijn ogen kijk. Hij geeft mij een kusje op mijn lippen en houd die 3 seconden vast. Dan lacht hij en gaat weer liggen. Ik ga ook weer liggen en lach inmezelf om wat er net gebeurd is. Onze hoofden kijken en weer doorboren zijn ogen de mijne, ik dacht dat alleen blauwe ogen, mensen kon doorboren niet dus. Shawn opent zijn armen als teken dat ik er in mag liggen. Daar zeg ik geen nee tegen.

__________________________
Grace en Shawn moment. JA oke doei🍀

The same way || Shawn MendesWhere stories live. Discover now