"Ögrenci Birligi Başkanıyım."

189 12 2
                                    

Kimse okula alasamamıs gibiydi, ben dahil.

Her yıl aynı sey. Ders programını karıstırıyor, zil calma saatlerini ezberleyemiyor, kitaplarımızı unutuyorduk.

Daha biz boyleyken yeni cocuk ne yapıyor, bilemiyordum. Genelde ozel okullar, oldukca iki kavram arasında doner.

Ezik ve populer.

Acaba bu cocuk ne olacaktı? Bu asi tavırları ve yakısıklı görünüsyle buyuk olasılıkla Ardaların grubuna girerdi.

"Ardalar" dediğim, kimseyi umursamaz, insanları bir bakısıyla etkileyen, asi, yakısıklı gencler.

Tanımladığım cocuklar aynı bu yeni gelene benziyordu. İste zaten bu yuzden boyle dusunuyordum.

Fakat Ardalar, tam anlamıyla serseriydiler.

Çoğu zaman belaya bulasırlar, ellerini kana bularlar. Bu yuzden tum okul onlardan içten içe tırsar denebilir.

Yeni gelen cocuklara hicbir zaman kotu gozle bakmamıstım. Ceydayla ve Yağmurla ortaokulda tanıstım.

Ceyda okula sonradan katılmıstı. Ama asla ona Ardaların yeni cocuklara bakacağı gözle bakmadım, bakmam da.

Ben ogrenci birligi baskanıyım, yani okula yeni gelen cocuklarla ilgilenmek, gorevim. Bir bakıma bu yüzden de o cocugu tanımalıyım.

Ayrıca onu tanımak icin icimden refleks olarak bir istek olusuyordu.

Benim nasıl boyle duygular hissetmemi saglamıstı, hala sasıyorum.

Birden sınıfın onunde belirdi. Her zamanki botlarını ve ceketini giyiyordu. Ona dogru yoneldim.

"Merhaba, ben Mira. Okulumuza hosgeldin. Adın ne? Hangi okuldan geliyorsun?" diye seslendim, kocaman bir tebessumle.

"Bu seni ilgilendirmez, güzellik." Dedi, gulumsedi.

"Guzellik" kelimesi kafamda yankılandı.

Beni ilgilendirmez mi? Kibirlisin demek? Boyle tiplerle ugrasacak kız mıydım? Bok vardı baskan oldum.

Napacaktım simdi?

"Bak anlamıyorsun, ben ogrenci birligi baskanıyım, yani bu hafta mudur okulu tanıtmak icin beni gorevlendirmek zorunda. Bana zorluk cıkartma!"

"Emir de veriyorsun tatlı baskan. Bunu bir daha yapma. Ben Barış." 

Dedi, kalın ve gür sesiyle.

Bunu bir daha yapmıyayım mı? Seni bencil! Ben bu hafta yanmıştım.

Elimi uzattım. O da elini uzattı ve el sıkıstık. Elleri cok buyuktu, neredeyse benimkilerin iki katı vardı.

Eline dokundugum anda elim buza dondu. Sanki bir anda ellerimi buzluga sokmus gibi oldum. Vucudumsa sımsıcaktı.

Terliyordum.

Yine aynı seyi yapmıstı. Nasıl yapıyordu bunu?!

Gulumseyerek "Tanıstıgımıza gore ilk once sınıflardan baslayalım." Dedim.

Gulumsedi, ve cok gizemli bir bakıs attı. Beni inceliyordu.

Gozleri gozlerimdeydi.

"Tamamdır"

Kar BeyazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin