+ 04

2.7K 308 73
                                    

" call? Macam mana? Aku mana ada telefon ".

" oh lupa pulak . Takpela nanti tengah hari aku balik kejap hantar makanan untuk kau ".

" tak susahkan hyung ke? Aku dah banyak terhutang budi ngan hyung dan aku tak tahu bila aku boleh ganti semua tu ".

Jimin berasa serba salah.

" takpe la. Aku dah lewat ni. Makan la makanan kat bawah tu . Bye!  ".

Ujar yoongi sebelum dia bergegas turun tangga rumah itu.

Jimin tersenyum. Baru sekarang dia dapat rasa kasih sayang seseorang. Walaupun dia baru sahaja mengenali yoongi, baginya yoongi amat baik.

----------

" arh apa aku nak buat ni? ".

Jam di dinding dikerling sepintas lalu. Jarumnya baru menunjukkan pukul 11.12 pagi. Lambat lagi Yoongi nak balik.

" baik aku tengok tv. Bukan selalu aku dapat tengok tv. Kadang² je. Tu pun aku tengok kat kedai uncle Kutu ".

Jimin melilau mencari sesuatu. Alat kawalan tv. Jimin ni bukannya kuno sangat sampai remote tv pun tak kenal.

Senyuman diukir di bibir tatkala terjumpa remote tv. Segera dia menekan butang on (?) tetapi hampa. Tv itu tidak pun mengeluarkan tayangannya.

" yoongi hyung ni tv rosak pun nak simpan ".

Keluhan kecil dilepaskan sebelum dia tertawa kecil.

" hurm aku nak buat apa eh? Kemas rumah ni? Rumah ni dah terover kemas kut ".

Jimin betul² bosan. Guys pergi la teman jimin ni.

" baik aku tengok² dalam rumah ni. Dapat jugak aku cuci mata".

Kakinya laju mengorak langkah ke tingkat atas dan setiap inci rumah itu dilihatnya. Kekadang dia tersenyum. Walaupun yoongi duduk sorang kat rumah besar ni, dia mampu jaga semuanya.

---------

Ting tong!

Loceng rumah yoongi berbunyi. Jimin bergegas turun. Baru sahaja dia hendak membuka pintu, kata² yoongi berlegar di kepala dia.

Jangan buka pintu rumah kalau ada orang yang kau tak kenal datang .

Jimin membatalkan hasratnya untuk membuka pintu.

" siapa tu?! ".

Jerit Jimin. Fikirnya itu bukan yoongi kerana masih terlalu awal untuk yoongi pulang ke rumah .

" aku Kim Taehyung la!! ".

Orang di luar itu turut sama menjerit. Kim Taehyung. Belum pernah lagi Jimin mendengar nama itu. Mungkin dia kawan yoongi.

Perlahan lahan jimin membuka pintu. Pintu dikuak sedikit sahaja. Jimin takut kalau² tu orang jahat.

" si-siapa kau? " .

Soal Jimin. Kepalanya dikeluarkan sedikit untuk membenarkannya melihat orang itu.

" eo kau bukan yoongi hyung. Kau sape? Kenapa ada kat rumah yoongi? Mana yoongi ?".

Banyak tanya pulak mamat ni.

" aku err kawan yoongi hyung . Yoongi hyung takde kat rumah ".

Jawab jimin ragu². Dia pun tak tahu apa status dia dengan Yoongi. Baru kenal semalam kut.

" ohh. Aku cousin yoongi. Taknak bagi aku masuk ke? ".

Soal taehyung lagi. Panas pulak duduk kat luar tu.

" yoongi hyung kata jangan buka pintu untuk orang yang tak kenal ".

" tapi kau dah buka ".

" err betul ke kau cousin yoongi hyung? ".

Soal Jimin ingin meminta kepastian. Taehyung mengeluarkan sesuatu dari poketnya. Sejibik handphone. Tangannya pantas menekan sesuatu sebelum telefon itu melekap di telinga kanannya.

" eo yoongi hyung. Sape kat rumah hyung ni? Dia tak bagi aku masuk ".

Taehyung menanya seseorang. Itu yoongi.

" ok jap ".

Telefon itu diserahkan kepada jimin. Jimin ragu² .

" yoongi hyung nak cakap dengan kau ".

Jimin pun mengambil telefon itu. Pertama kali dia pegang menatang tu. Menatang yang membuatkan manusia leka. Eh?

" hello yoongi hyung? ".

" kau bagi la si taehyung tu masuk. Dia cousin aku. Jangan risau dia baik ".

" oh okay.. ".

Jawab jimin sebelum telefon itu bertukar tangan kembali.

" masuklah ".

Jimin mempersilakan Taehyung masuk ke dalam rumah.

-----------

" so huh how your day? ".

Seseorang muncul di sebalik pintu.
Dengan baju yang tidak cukup kainnya.

" kau nak apa? ".

Soal yoongi dingin. Matanya sedikit pun tidak beralih dari fail² yang berselerak di atas meja.

" I nak you la sayang " .

-----------






[C] Never Ever + YoonMin +Where stories live. Discover now