Dahil May Isang Ikaw (Revise-Ongoing)

Kabanata 7

Kabanata 7. It Hurts and The Workshop

Geybril

I and Cindy are here in cafeteria. Naiinis pa rin ako sa nangyari kanina sa classroom. I looked at Cindy straightly.

"Will you please stop threatening me? Sana dapat maging considerate ka sa feelings ko. Ayoko ngang magpakasal sa iyo. Hindi pa ba malinaw?" sabi ko sa kanya. She looks very desperate.

"I don't care. I know that lalambot ka rin sa akin. Hindi ka sanay sa hirap and besides, I know that you can love me." she insisted. Bagay na hindi talaga mangyayari.

"Ang kapal." pakli ko.

"Sasabay ako sa kotse mo mamaya. Dapat sanayin mo na ang sarili mo na kasama ako."

"Hindi pwede. Ihahatid ko si Gel pauwi." I insisted.

"Hindi mo siya ihahatid. Drive me home, Geybril."  pagmamatigas nito.

Napabuntong-hininga na lang ako. Mula nang bumalik siya ay nagkandaletche na ang takbo ng buhay ko. Magkaibigan lang kami.

"Pakialam mo ba sa buhay ko?" sinungitan ko siya.

"You don't need to asked me that. Of course dahil magiging asawa mo na ako."

"And do you really think na papakasal ako sa iyo? Wake up! Hindi." paulit-ulit na sabi ko na pinagtatawanan lang niya.

Hindi na siya sumagot at tinapos niya ang pagkain niya. Pagkatapos naming kumain ay nauna pa siyang lumabas at sumakay kaagad sa kotse ko. Tingnan mo nga naman ang kapal ng mukha, eh.

Sumunod na lang ako sa kanya at tahimik na nagmamaneho. I don't want to talk, I don't want her on my side. Tahimik na rin siya kaya nagawa kong maglagay ng headset sa tainga ko. Got a chance to heard opm songs rather than to talk with her. Naiirita ako.

After a couple of minutes, dumating na kami sa bahay. Hindi ko siya inaasikaso. Iniwan ko siya at pumasok na ako sa loob. Pabagsak akong umupo sa sofa at isinandal ang sariling katawan. I felt so tired today.

Napasulyap ako sa phone ko. I know that nagtatampo na si Gel sa akin. God, I miss her so much. I miss her lips, I miss everything about her.

"Geybril, you'll be turning 18 next month. So, you should prepared. Huwag ka munang pumasok bukas, may pupuntahan tayo." sabi ni mama na nang maulinigang dumating na ako.

"Sinabi ko na ang gusto kong sabihin. Ayoko nga kasi, ma."

"Naka-set na ang lahat. Huwag mo akong ipahiya sa mga bisita, Geybril. Pupunta ka bukas. Sasamahan mo si Cindy na titingnan ang bridal gown niya."

"Pero, ma---"

"Wala ng pero-pero  or else, pare-pareho tayong babagsak sa kangkungan."

Inis kong sinulyapan si mama at iniwanan ko siya. Wala akong balak pumunta kung saan-saan. Narinig kong tinawag niya pero hindi ko siya nililingon.
--

Gelhyka

Dahil sa kakulitan ni Cindy, si Phoebe ang kasama kong umuwi. Geyb explained me through texts kung bakit hindi niya ako sinundo. How is he? Okay lang ba siya?

"Gelhyka, something wrong?"

"Wala, ma." matamlay kong sagot.

I'm tired. Nagpaalam akong magpapahinga muna. Bababa lang ako kapag okay na ako. Tumango lang si mama. Pagpasok ko sa loob ng kwarto ko ay kaagad akong napaisip sa isang desisyon. That kind of decision na hindi ko alam kung ano ang magiging output nito.