DİKKAT KATİL VAR!!

Bölüm 52

"He he!" der geçerdim, ama işte şuan olan buydu,

Yavaşça ayrıldım Onur'dan, şuan da tek istediğim şey şu iki kardeşin birbiriyle barışmasıydı,

İkisi de haklıydı,

Ateş daha bebekti, nerden bilebilirdi ki babasının böyle bir şey yaptığını?

Onur da haklıydı, babasından nefret ediyordu ve üvey kardeşini öldürmek istemesi gayet normaldi(!),

'Normal falan değil aq!'

Peki ya Furkan? Ona ne olacaktı?

"Onur" diye mırıldandım, alnını alnıma yaslamıştı,

"Seni çok özledim" dedi ve alnımı öptü, gözlerimi kapattım,

"Ateşle barış" dedim sakince,

Benden uzaklaştı, gözlerini kıstı,

Tamam şuan şansımı zorluyordum,

"Bunu eve gidince konuşacağız" elini omzuma attı, sonra arkasına döndü ve Ateş e çevirdi bakışlarını,

"Seni bir daha burada görecek olursam Aksoy, işin biter!"

*

Furkandan

Yerde sırtüstü yatmıştı ve bakışlarını gökyüzüne çevirmişti,

"Elinin içinde kurşun var" dedim, sesim o kadar ifadesizdi ki bu duruma ben bile şaşırdım,

Omuzlarını silkti,

"Canın yanmıyor mu?" dedim ve bende bağdaş kurarak oturdum,

"Diğer acı bastırıyor" dedi ve o da benim gibi bağdaş kurdu, elinin üstüne yüklendiği için yüzünü buruşturdu,

"Aklından ne geçiyordu?" dedim merak içinde,

Abimden yengemi kaçırarak ne düşünmüştü ki? Abimin hayatını bağışlaması beni oldukça şaşırtmıştı,

"Bilmiyorum" dedi, kaşlarını çatarak etrafa baktı,

"Bu acı çok kötü, sevdiğim kızın başkasının olması gerçekten çok kötü"

Ellerini yüzünün arasına aldı, sonra inledi,

"Siktir!" Kanlı elini hemen çekti, duygusuzca onu izliyordum,

"Birbirinize benziyorsunuz biliyorsun değil mi?"

Abim gibi olmak isterdim, hala daha istiyordum, ama o kadar acımasız değildim,

Ateş gözlerini kıstı,

"Keşke hayatımı bağışlamasaydı!" sırıttım, hatta kahkaha bile atacakken cebimden silahımı çıkartıp ona uzattım,

"Hadi" sol eliyle kavrarken silaha uzun bir süre baktı,

"Şimdi kendini öldürebilirsin" dedim ve takmıyormuş gibi diğer tarafa çevirdim yüzümü,

Homurdanma sesini duyduğumda sırıtmam iyice yüzüme yayıldı,

"Abimle konuşmak istiyorsun" dedim ve bakışlarımı ona çevirdim,

O ise sadece sustu,

"Normal bir hayat istiyorum" dudaklarımı yaladım ve bacaklarımı uzattım,

"Abimin problemi seninle değildi, babamlaydı... Babamızla" yüzünü sol eliyle sıvazladı,

"Ama benden çıkardı!" omuzlarımı silktim,

"Babamı öldürmek ona yetmedi, seni de öldürecekti" dedim ve onu süzdüm,