Bölüm 40

109K 4.1K 1.3K
                                    

İki hafta boyunca yoktum, biliyorum ve sizde bölüm istiyordunuz. Artık daha aktif olacağım :))

Wattpad bizi mizahtan genç kurguya almış, şuan #145iz ama daha iyi olabiliriz diye düşünüyorum.

Okuyucularım sizi seviyorum <3


Multi: Furkan



HATIRLATMA

"Baban-?" dememe izin vermeden sözümü kesti,

"Öldü" dediğinde keşke ağzımı açmasaydım dedim,

"Ben öldürdüm"



Bakışlarım donuklaştı, babamı öldürdüm mü demişti? Anlatmasına devam etmesini ister gibi elini sıktım, hiç bir şeye ön yargıyla yaklaşmayacaktım.

"Babam... pislikti" dedi ve bakışlarını gözlerime dikti,

"Her gün ve sarhoş geliyordu ve annemi üzüyordu, bu benim sinirimi bozmaya başlamıştı. Furkan o sıralar yeni doğmuştu.

"Doktor bi daha doğum yapamayacağını söylemişti. Babam doktoru falan dinlemedi, o akşam yine sarhoş geldi ve annemi-" sözünü kesip derin bir nefes aldı, sinirle yumruklarını sıkmaya başladı,

"Annem beş ay sonra öldü, babam ise annemin en yakın arkadaşıyla evlendi" dedi ve kendini sandalyeye yasladı, ellerimizi ayırıp devam etti,

"Bende babamı öldürüsiye dövdüm, en sonunda babamın silahını alıp kafasına 5 kurşun sıktım... Öldüğünden emin olmak için, sonra o sürtüğü de öldürdüm, anneme ihanet etmişti" dediğinde nefesimi tutmuş onu dinliyordum, bunlar fazla ağırdı,

"Ka-kaç yaşındaydın?" dediğimde dudaklarını yaladı,

"12" dediğinde sandalyeme yaslandım. Aramızda uzun bir sessizlik oldu,

"Furkana bakmak zor değildi, 18 yaşıma geldiğimde karanlık işlerle uğraşıyordum, hatta daha da kötü olmuştum, Furkan ise beni anlıyordu, babasını ve annesini hiç görmemişti ama babamı öldürdüğümü biliyordu

"Ve sonra sen geldin" dediğinde dolmuş gözlerimi ona çevirdim, kaşlarını çattı,

"O gözyaşları düşmeyecek!" dediğinde sandalyemden kalkıp kucağını oturup sıkı sıkı sarıldım, bu harektimi sevmiş gibiydi, saçlarımı öpüp okşadı,

"Özür dilerim, bu kadar salak olduğum için özür dilerim" dediğimde boynuna gömdüğüm kafamı kaldırdı,

"İlk önce senin neler yaşadığını bilmem gerekiyordu, senin benim her şeyini bildiğin gibi"

"Çocuk katilim ben.. Benden korkup kaçman gerekiyor" sözlerine tesat gözleri gitmemem için yalvarıyordu,

"Evet orası doğru ama sen masumlara zarar vermiyorsun-" gözlerine baktım, "Değil mi?" dediğimde gülümsedi,

"Hayır" dediğinde dudağına minik bir öpücük kondurdum,

*

"Araba kullanmayı ne zaman öğrendin?"

"15 yaşındayken"

"En sevdiğin renk ne?"

"Yok"

"Silah kullanmayı kimden öğrendin?"

"Kendim"

"Kızlarla aran nasıldı?"

DİKKAT KATİL VAR!!Where stories live. Discover now