Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐒𝐞𝐜𝐨𝐧𝐝 𝐁𝐨𝐨𝐤 •

Κεφάλαιο 48

"Κι 'συ εδώ ε?" Με ρωτάει μόλις με πλησιάσει αρκετά.

Κοιτάω στιγμιαία την Τζίνα δίπλα μου, η οποία με κοίταγε απορημένη.

"Μ ναι." αλλάζω βλέμμα

"Φέρτε μας άλλα τρία" κάνει νόημα στο μπάρμαν πίσω μας και δείχνει με το χέρι του τα ποτήρια μας

"Τι κάνεις?" Τον ρωτάω στενεύοντας τα μάτια

"Κερνάω εγώ" χαμογελάει δείχνοντας μας τα "λαμπερά" άσπρα δόντια του και κλείνει το ένα του μάτι. 

Πόσο πιο ψώνιο πια?! Και δεύτερον μέχρι και μιας γριάς τα δόντια είναι πιο άσπρα από τα δικά του!

"Το ονοματάκι σου?"

"Μπορείς να με αφήσεις ήσυχη?" Τον κοιτάω εκνευρισμένη στα μάτια

"Το όνομα σου και βλέπουμε!"

"Έλι με λένε 'ντάξει?" Σηκώνω τα φρύδια μου και γουρλώνω τα μάτια μου

"Μμ.. Έλι" κάνει σαν να σκέφτεται κάτι

"Τζακ" απλώνει το χέρι του μπροστά μου. Γυρνάω ξανά το κεφάλι μου προς τη μεριά του, πρώτα παρατηρώ το χέρι που είχε απλώσει προς τα εμένα και μετά τον κοιτάω περίεργη στα μάτια.

"Μ ναι" λέω ξανά, αλλάζω επανειλημμένα το βλέμμα μου και μας φέρνουν τα ποτά.

Μπορώ να δω από τη άκρη της κόρης μου, πόσο έχει νευριάσει που τον αγνοώ τόση ώρα.

"Θες να φύγουμε?" Μου λέει ψιθυριστά η Τζίνα δίπλα μου

"Δεν θα μας χαλάσει τη βραδιά αυτός!" Λέω ξανά εκνευρισμένη

Πίνω λίγο από το ποτό μου και ανασηκώνομαι. Τραβάω από το χέρι τη Τζίνα

"Που πάμε?" Λέει περίεργη

"Πάμε να χορέψουμε!" Της λέω κατά ενθουσιασμένη και με ακολουθεί

Χάνομαι μέσα στο κόσμο που χόρευε ώστε έτσι να μην μας βλέπει ο Τζακ.

"Νομίζω του αρέσεις.." σχολιάζει η Τζίνα όσο χορεύαμε μόνες μας.

"Δεν ασχολούμαι!" Της φωνάζω για να ακούσει και συνεχίζω να χορεύω.

Αφού χορέψουμε λίγο ακόμα ξανά επιστρέφουμε στο μπαρ και πίνουμε άλλο ένα ποτήρι ουίσκι.

"Έλι είπαμε σωστά?" Ξανά έρχεται κοντά μου ακουμπώντας τα δύο του χέρια στα μπούτια μου και πλησιάζει το κεφάλι του κοντά στο δικό μου.

"Ναι Έλι!" Λέω αγριεμένη και διώχνω τα χέρια του, από πάνω μου, εκνευριστικά

"Έλα σε πειράζω!" σηκώνει τα φρύδια του παραπονιάρικα.