Κεφάλαιο 11

5.2K 522 54
                                    

"Γιατί ρε πούστη μου;" Μιλάει πρώτος σαν να φτύνει τις λέξεις μεσ' τα μούτρα μου.

"Γιατί γαμώτο έγινες σαν τις άλλες; ΓΙΑΤΙ;" Φωνάζει. 

Διακρίνω τις έντονες, σκληρές γωνίες του να εμφανίζονται στο πρόσωπο του. Τον κοιτάζω ανέκφραστη.

"ΜΙΛΑ!" φωνάζει ξανά. 

Δεν λέω κάτι. Δεν ξέρω τι να πω. Δεν ξέρω ΤΙ πρέπει να πω. Τι είναι σωστό να πω. Έχω χάσει τα λόγια μου. Μένω να τον κοιτάζω χωρίς να έχω κάποια συγκεκριμένη  έκφραση στο πρόσωπο μου.

Κουνάει το κεφάλι του και πιάνει με το ένα του χέρι το πιγούνι του, νευρικά. Μπορώ να ακούσω τις βαθιές αναπνοές που παίρνει. Ίσως, για να μην ξεσπάσει πάνω μου. 

 Με πλησιάζει αργά.

"Δεν σε αναγνωρίζω πια!" Λέει τις λέξεις μέσα από τα δόντια του και με κοιτάζει  οργισμένος στα μάτια.

Φαίνεται σαν ένα άγριο ζώο. Σαν να έχει μπει ο δαίμονας μέσα του. Με ανακατεμένα μαλλιά και γουρλωμένα μάτια. Ξεροκαταπίνω. 

"Αναγκάστηκα και το έκανα!" του λέω προσπαθώντας να κρατήσω τα δάκρυα μου. 

Φοβάμαι. Για κάποιο λόγο νιώθω έναν μεγάλο φόβο να μεγαλώνει όλο και πιο πολύ όσο τον βλέπω έτσι.

"Δεν ξέρεις πως άλλαξε η ζωή μου όταν έφυγες" Στενεύω τα φρύδια μου.
Πιάνει το μέτωπο του και με ξανά κοιτάζει αγριεμένος.

"Δεν ξέρω τι σκατά έγινε με τη ζωή σου, γιατί δεν έβρισκες μια άλλη κωλοδουλειά; Σου άρεσε να είσαι πόρνη?!" Τον κοιτάζω άφωνη με γουρλωμένα μάτια.

Δεν είναι αυτός. Δεν.. δεν μπορεί να είπε κάτι τέτοιο ο Ματέο. 

Αναστενάζω αργά και σκύβω το κεφάλι περνώντας τα δάχτυλα μου πάνω από το μέτωπο μου για να μη δει τα δάκρυα μου οπού είχαν μαζευτεί στα μάτια μου.

Απομακρύνεται μακριά μου με όπισθεν, αργά. Σαν να μετάνιωσε για ότι είπε.

Ανοίγει τη πόρτα και τη κλείνει με αρκετή δύναμη πίσω του.

Δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με μισεί. Με μισεί τόσο πολύ που σιχαίνεται να με κοιτάξει στα μάτια. Αν με μισεί τότε γιατί δεν με αφήνει να φύγω από εδώ; Γιατί δεν με αφήνει στον δρόμο;

Που το ήξερε ότι ήμουνα στο σπίτι του Άλεξ? Γιατί ήρθε γαμώτο να με πάρει από εκεί μέσα? ΓΙΑΤΙ;

Παίρνω βαθιές αναπνοές και ακουμπάω το μέτωπο μου με τα δυο μου χέρια μπερδεμένη.

Ο ΚΑΣΤΑΝΟΞΑΝΘΟΣ • 𝐒𝐞𝐜𝐨𝐧𝐝 𝐁𝐨𝐨𝐤 •Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα