Powoli Tonę

Misterność chwil

Patrzę w sufit. Często to robię.

Albo czytam książki, które przerabiają w liceum.

Czuję się dziwnie - nie pierwszy raz.

Wiatr powalił dęby. Nie mogłam wyjść na deszcz.

Było tak pięknie, a ja nie mogłam.

Wyobrażam siebie ostatnio siedząca na krześle

przed wielkim oknem balkonowym na piętrze.

Ze wzrokiem w dalekim punkcie.

Z ołówkiem w ręce.

Zawsze podobało mi się, jak pada światło.

Jak jest "bez światłocienia".* Brakowało mi...

Chwalenia sztuki. Głosu zdzierania.

Chodzenia po powoli się budzącym parku.

Baletem na chodniku. Malowania na ścianach

rzeczy oczywistych i zabawnych.

Węży zamkniętych i otwartych.

Nierozpisywania się. Bazgrania mazakami po słowach.

Gryzmolenia na okładkach.

Nie wiem jak to jest, gdy się nie jest.

99,9% ludzkości jest mi obca. Ludzkie jest mi obce.

Czas coś zmienić.

Lubię dawać myślom płynąć. Przechodzić z jednego do drugiego.

Dzień dobry. Do zobaczenia. Dobranoc.

(05-03.03.17)

---------------------------------------

* "bez światłocienia" - cytat z  "Moja piosenka" Cypriana Norwida.

________________________

Posłuchajcie to, co w mediach. Kocham Keane. Ta piosenka jest ze mną prawie całe życie.

Coś więcej o mnie i o nich będzie w tym tygodniu w "Człowieku, jak żyć?(...)" na moim profilu.

Do zobaczenia?

Ola xo