Język przyszłości nic nie powie,
a ON będzie jedynie patrzył,
bo rozumie mnie bez słów.
Język przyszłości nic nie spełni.
Waniliowych uniesień,
miłości delikatnej
ani drogi bez kolein.
Język przyszłości tak idiotyczny.
Czemu ktoś w niego wierzy?
Sama sobie przeczę.
Widzę nas w śnieżnym krajobrazie.
Wiatr będzie targał moje włosy.
A ty będziesz targał moje emocje na strzępy.
Już do końca świata.
(16.12.16)
YOU ARE READING
Powoli Tonę
PoetryMoje życiowe starania liryczne. Tak po prostu. Drugi tomik poezji mojego autorstwa. #17 w Poezja (2 Październik 2016) #19 w Poezja (13 Listopad 2016)
