There Was You (Completed)

29 - This is The Moment

"Ayokong tumawag ng mas maraming atensyon. At sa hinihingi nila, eh kung lumalapit ba sila sa akin at hinihingi ng maayos, bakit hindi ko ibibigay? Anong magagawa ko, ayaw nila."

"Nagpabibo ka kasi. Ayan! Bidang-bida ka sa kanila ngayon. Anong balak mo, brader? Alam mo, kung noong una, i-encourage kita na lumaban, mukhang ngayon, agree na ko sa messenger n'yo. 'Mas mabuti ang buhay na aso kesa patay na leon.' Una, kung sakali, cute ka naman na aso. Pangalawa, tingnan mo, pag buhay na aso ka, hindi lang kakampi mahahanap mo, pati ebidensiya. Di tulad ngayon, dami mong blind spots. Ni hindi mo alam kung ilan kalaban mo."

A/N: Tisoy, 'actually' may point ang kaibigan mo.

"Ang iniisip ko, kailangan ko na sigurong iparating 'to sa higher ups sa office."

"At sino lalapitan mo pards? Masisiguro mo ba na hindi sila involved?"

"Bakit ba iba-iba tawag mo sa 'kin?"

"Naglevel up ka kasi. Kaya level up din ang tawag ko sa 'yo. At mukhang gusto ko ang brader."

A/N: at sa lahat ng mag-best friend, kayo ang magulo ang tawagan. O ako ang magulo?

"Bahala ka sa buhay mo." Binalikan niya ang kahon nang biglang may pumasok na text.

Kinabahan siya, baka si Maine. Dalawang araw niyang iniwasang tumawag o mag-message. Nagbabaka-sakaling baka naman ma-miss siya nang beri beri slight. Baka lang naman.

Tiningnan niya ang message. Napangiti siya. The only bright spot of his day. "Just in case you're interested, I'll be wearing a simple baby pink dress."

Si Maine nga. Yes! Nauna siyang mag-message. "Copy, will take note of that. See you tomorrow."

At dahil ipinaalala niya na rin, inilabas ni Richard mula sa kuwarto ang biniling Barong Tagalog at light yellow na long sleeves kahapon. "Pards, tingin mo, alin ang mas okay dito?"

"Hindi ka nilalagnat brader? Ukay-ukay ba yan? Bakit paglalamayan ka na ba?"

"Anong ukay-ukay sinasabi mo? Divisoria yan! May pupuntahan lang ako bukas."

"Alam ko yang ngiti na yan. Si Miss Maine yan no? May date kayo? Magbabarong-tagalog ka sa date? Ano ka ba naman, baka puwedeng huwag mo munang siputin. May problema ka o."

"HINDI PUWEDE!" Inilapag niya ang mga biniling damit sa sofa at saka nagpatuloy sa paglalagay ng mga papel na nagkalat sa kahon.

"Relax, brader, nagsusuggest lang! So date nga?"

"Basta may appointment ako."

"Aha! with Miss Maine nga! Kuwento naman diyan."

"Uhm, komplikado eh."

"Complicated ang status n'yo? Bakit taken na siya"

"Ikakasal kami bukas."

"ANO?!?! Anak ng tokneneng yan! Ibaba mo yang box na yan at magkuwento ka. Hindi puwedeng hindi! Anyare sa mga plano mo?"

A/N: Ayan, sa presinto ka magpaliwanag.

---------------------

This is the Moment - (A/N: O ha! Akala n'yo mahaba pa yung countdown)

Ang mga punong abala ay abala. Siyempre! Ang lugar ng kasal, sa bahay ng isang judge sa Sta. Rosa, Laguna. Dahil ayon sa koneksyen ni Tita Terrie, mas mahihirapan sila kung sa Maynila maghahanap ng judge or mayor. Baka ipa-raffle pa at siguradong matatagalan. They are racing against time.

Ang nahanap nila ay isang kaka-retire lang na Municipal Trial Court Judge. Yes, tama ang dinig, este, basa n'yo, judge na kareretire lang. Kahapon. 70 years old. Kaya medyo, malilimutin nang kaunti.