weird destiny; hoseok + jungkook

3.9K 547 135
                                    

Odası buz gibi soğuktu Hoseok'un. Henüz yalnızca seyrek bir üşüme geçiyordu vücudundan fakat odasındaki soğukluk günden güne arttıkça titremeye, ısı kaybına uğramaya başlayacaktı. Sonu ise ölüm olacaktı.

Jungkook onun bulunduğu odaya gönderilmişti.
Oraya gidecek ve ölmekle görevlendirilmiş birinin neler yaşadığını görecekti.

Adımları Hoseok'un odasını bulduğunda kapıyı araladı. İçeri girdiği anda vücudu aniden çarpan soğuğun etkisiyle kısa süreli bir titreme yaşamıştı. Uzun kollu ince tişörtünün kollarını daha da uzatıp ellerini kapattı ve Hoseok'un yanına yerleştirdi bedenini.

"Burası çok soğuk. Üşümüyor musun?"

Hoseok Jungkook'un sorusuyla bakışlarını küçüğe çevirdi ve gözlerini kıstı.

"Neden buradasın?"

Jungkook omuz silkti.

"Gelmek istedim."

O da, herkes gibi görevinden bahsedemezdi.

"Henüz beni öldürecek kadar soğuk değil."

Anlamamıştı ilk başta, fakat tekrardan da sormadı. Başıyla onayladı.

"Tuhaf karşılamadın." dedi Hoseok şüpheyle bakarken Jungkook'a. "Öleceğimi söyledim. Senin yaşadığın yerde her gün birileri mi ölüyordu da bu kadar tepkisizsin?"

Küçük olan gözlerini kaçırdı büyüğünden ve tişörtünün kapladığı ellerine baktı.

"Saçmalama. Zaten öleceğimiz için tepkisizim. Şüphelendiğim biri var ama bunları kimin yaptığını bilmiyorum, başkasının da bildiğini sanmıyorum."

Hoseok gülümsedi ve yatağında bağdaş kurdu.

"Bence Namjoon biliyor. Yoongi'de öyle." dedi Jungkook'un tepkisini görmek için fakat Jungkook alayla göz devirmişti.

"Evet hatta bende Taehyung'un bombacı olduğunu biliyorum."

Küçük olan gülerken Hoseok onun her hareketini izliyordu. O kadar sahteydi ki kusası geliyordu.

"Olabilir. Neden olmasın? O küçük piç kurusuna da güvenmiyorum." dedi gözlerini çektikten sonra Jungkook'tan.

"Neden bu kadar nefret dolusun?" diye sormuştu küçük olan da.

"Uyurken, sıçarken, otururken... hiç beklemediğim bir anda kıyafetimin altındaki bomba patlayabilir. Sen neden bu kadar sakinsin?"

Jungkook onun yüzüne baktığında, kendinden şüphelendiğini fark edebilmişti. Ama bu saçmaydı, o kendinden oldukça emindi ve böyle detaylı bir planı kurmak için fazla sıradan bir insandı. On dokuz yaşındaki biri kime, ne yapabilirdi ki?

"Umursamamaya ve ölümümü beklemeye çalışıyordum. Fakat sağol, artık yapamayacağım!"

Sinirle Hoseok'un yanından kalkıp kendi odasına yürüdü.

Bu sırada Hoseok'un deli olduğunu söylemeyi, defalarca mırıldanmayı ihmal etmemişti.


×

Ayo + Jello

tasks for puppets #btsWhere stories live. Discover now