A więc tak dzisiaj jest pierwszy dzień w nowej szkole. Wstałam z łóżka i poszłam do toalety zrobić poranną rutynę ( czyt. umyć się, ubrać oraz uczesać ). Gdy zrobiłam tą czynność zeszłam na dół do salonu. Spojrzałam na stół na nim było śniadanie a obok stała moja mama. Byłam troszkę zszokowana ponieważ od dwóch lat nigdy nie miała czasu mi go zrobić. Stałam na środku jak głupia i zapatrzyłam się na stół.
~ Halo !? Kochanie mówię coś do ciebie - powiedziała łagodnym i przyjemnym głosem.
~ Przepraszam zapatrzyłam się. Co mówiłaś ?
~ Mówiłam że to twój pierwszy dzień w nowej szkole cieszysz się ?
~ Tak, bardzo - skłamałam
~ No dobra, jedz śniadanie bo za 20 minut musisz już iść na lekcje * uśmiech*
Zjadłam śniadanie, pożegnałam się z mamą i wyszłam zakładając swoje czarne glany i skórzaną kurtkę. Podczas gdy szłam nie chcący wpadłam na chłopaka.
~ Przepraszam - powiedziałam. On tylko podał mi rękę i pomógł wstać po czym szybko gdzieś pobiegł.
Wchodziłam już do klasy po drodze nie obyło się bez dziwnych spojrzeń.
Usiadłam w ławce i czekałam na nauczyciela. Po klasie walały się samoloty z papieru i kartki.
Do klasy weszła uśmiechnięta nauczycielka.
~ Cisza ! Prosze o cisze ! Doszła do nas nowa uczennica - spojrzała się na mnie ~ powiedz coś o sobie.
~ Hej mam na imię Park Sung-Young mówcie mi Youngi ! - powiedziałam te słowa jakby mi nie zależało.
~ Dobrze więc zaczynajmy lekc... - Jakiś chłopak przerwał nauczycielce wchodząc do klasy ~ A może jakieś przepraszam ?
Chłopak usiadł kompletnie ignorując słowa nauczycielki. Po czym położył nogi na stół ławki i wyciągnął telefon.
~ TO TWOJE DZIEWIĘTNASTE W TYM ROKU SPÓŹNIENIE ! JESZCZE JEDNO I ZOSTANIESZ WYRZUCONY ZE SZKOŁY !
~ Hej babcia ! Złość piękności szkodzi - mrugnął do niej okiem i złośliwie się uśmiechnął
~ NIE POZWALAJ SOBIE !
~ Dobra możesz kontynuować lekcje
Kobieta zabrała jemu telefon i zrzuciła jego nogi na ziemię
~ Eee oddawaj telefon !
~ Twoi rodzice go odbiorą od dyrektora ! - powiedziała i kontynuowała lekcje . A ja zamiast słuchać jaki mamy temat zastanawiałam się czy gdzieś nie widziałam tego chłopaka ponieważ skądś go kojarzyłam ale skąd !? Z moich rozmyśleń wyrwał mnie chłopak siedzący przede mną.
~ Hej nazywam się Lee Seung-hyun mów mi Seungri * uśmiech *
~ Hej jestem Youn.. - Seungri mi przerwał.
~ Tak, tak wiem.. czemu się tak patrzyłaś na Jimina ?
~ A nie moge !? *ironia*
A więc tak ma na imię..
~ Nie no możesz * uśmiechnął się *
~ Park Sung-Young i Lee Seung-hyung zostajecie po lekcjach !
~ Za co !? - powiedzieliśmy jednocześnie.
~ za gadanie na lekcji a do was dołączy się Park Jimin !
