İLK TEŞEKKÜR || TAMAMLANDI (Düzenlenecek)

✨ 19. BÖLÜM ✨

Hayırlı günler cümleten canlar nasılsınız? Ben birazcık hasta oldum da, bu yüzden kendinize dikkat edin olur mu? Sağlık çok önemli. :))

Geciken bölümümüz sonunda geldi ve inşAllah keyif alarak okursunuz. :))

Bool bool vote ve yorum beklemekteyim. :))

✨♡✨♡✨

KEYİFLİ OKUMALAR

✨♡✨♡✨

Ebrar, aynanın karşısında kendi aksine bakarken, bakışlarında endişe hakimdi. Bu kaçıncı denediği elbiseydi sayamamıştı. Yatağın üstü giyip çıkardığı elbiselerle kaplanmışken oflayarak elini giymiş olduğu elbisenin yandaki fermuarına götürdü. Hızla açtı ve üstünden çıkardı. İç çamaşırlarıyla kalınca bedeni ürperse de heyecanında göz ardı ediyordu.

Dolabının kapağını açtı ve ne giyinebileceğine bakarken askılıkta iki adet elbisesinin kaldığını gördü. İkisini aakılıktan çıkardı ve elinde kaldırıp baktı. Yüzü düştü ve sinirle onları da yatağın üstüne attı. Yere çöktü ve iki elini de çenesine koyup başını eğdi. Gözleri dolmaya başlamıştı çoktan. Bugün belkide hayatının en büyük günüydü ama daha hazır değildi, giyecek kıyafeti yoktu.

Kapısı tıklatılınca hızla yerinden kalktı, " Bir dakika, " diyerek aceleci bir tavırla seslendikten sonra üstüne alelade bir yazlık elbisesini giyinip, " Girebilirsin, " dedi. Gelenin abisi olduğunu düşünüyordu.

Açılan kapıdan kardeşim dediği Remziye girince hızla boynuna atlayıp sıkıca sarıldı. Dolan gözlerinden yaşlar hızla boşalmaya başlamıştı bile. Arkadaşının sakinleştirici sözlerine kayıtsız kalamayarak içini çekti ve geri çekildi. Ellerini kaldırıp yüzünü sildi.

" Niye ağlıyorsun bakalım? " diye soran Remziye, arkadaşının neden ağladığını odaya göz gezdirince anlamış oldu. Anlayışla gülümsedi. Oldukça heyecanlı bir durumdu.

" Giyecek kıyafetim yok, " diyerek dudaklarını büzen Ebrar, giysi dolabını arkadaşına gösterdi.

" Bunun için ağlanmaz ki ama kuzum," diyerek gülümsedi Remziye.

" Ağlanır. Akşam sevdiğim adama güzel görünmem lazım. "

" Sen zaten güzelsin. "

" Biliyorum güzelim ama daha da güzel görünmem lazım. "

Kahkaha atan Remziye, " Senin bu tavrına hastayım kızım. Hadi eskisi gibi şen şakrak olda neşemiz yerine gelsin. Patlat bir şarkı, " dedi.

Ebrar arkadaşının kahkahasına hafif tebessüm ederken, " Şu anda o modda değilim ama ben. Üstelik o mendebur surat beni bugün aramadı, mesajta atmadı. " dedi kırgın bir şekilde.

" Takma kafana. Erkekler böyledir bilmez misin? "

" Bilmezdim ama öğrenmiş oluyorum. "

" Daha çok şey öğreneceksin emin ol. "

Ebrar tam bir şey diyecekti ki kapıaı bir kez daha tıklatıldı. Bu sefer abisi olduğundan emindi. Gir dedikten sonra açılan kapıdan abisinin yüzünü gördü. Elinde de orta boyda bir kutu tutuyordu.

" Canım benim kafeye gitmem gerek yanımda çalışan kız tek başına. İnşAllah akşama erken geleceğim. Sende arkadaşınla hazırlıkları tamamlarsın, " diyerek kardeşinin yanına gelen Eren elindeki kutuyu Remziye' nin eline bıraktıktan sonra kardeşinin iki omzundan tutup kendisine çekti ve sıkıca sarıldı.