✨ 8. BÖLÜM ✨

39.4K 2.4K 107
                                    

Hayırlı akşamlar arkadaşlar, nasılsınız?

Geciken bölüm geldi. İlk başta fazla çene yaparak sizleri sıkmak istemiyorum. Bu yüzden direk sizleri bölümle baş başa bırakıyorum.

✨♡✨♡✨

Keyifli okumalar...

✨♡✨♡✨

Ama ben annemi hiç tanımadım ya, anne gibi nasıl kokar baba? "

✨♡✨♡✨

Ebrar, müziği kapatıp yorgunlukla koltuğa kucağındaki Samet ile oturdu ve kendisini geriye doğru kaydırdı. Yorulmuştu ama enerjisini de boşaltmıştı. Remziye hanım da yorularak kendisini tekli koktuğa bıraktı. Bu deli kız yormuştu kendisini.

Genç kız kucağındaki küçük çocukla birlikte nefeslerini kontrol etmeye çalışıyordu.  Göğsü hızla inip kalkıyordu.  Küçük çocuğunda ondan bir farkı yoktu.

" Ohhh bee rahatladık valla de mi Yakışıklım, " dedi göz kırparak. Yanakları kırmızıydı ikisininde. Terlemişlerdi.  Dile kolay kaç saattir kimbilir zıplayıp oynuyorlardı.

" Çook güzeldi, aşkım  " dedi küçük çocukta nefeslerini düzene koymaya çalışarak. Ardından da,  " Canın acıyor mu? Dün babam seni düşürdü ya, " diye sordu dünü hatırlayarak.

" Yok Yakışıklım acımadı. Hem beni baban düşürmedi ki. Ben kendi dengemi kaybedip düştüm. " dedi genç kız. Samet' in babasına ne kadar düşkün olduğunu biliyordu ki keza genç adamında oğluna bağlılığını görmüştü. Bu yüzden bu şekilde cevap verdi genç kız. 

" Gerçekten mi? " diye sordu küçük çocuk. Bakışları genç kızın gözlerindeydi.

" Gerçekten, " dedi genç kız ve küçük çocuğa sarıldı. Düşünceleri düne kaydı. Bir elini dudaklarının üzerine koyup o anı düşündü. Dudaklarının üzerindeki bir kaç saniyelik baskıyı. Şaşkınlık vericiydi. İlkti... Güzeldi hem de çok güzeldi. O anda kalbinin ne kadarda hızlı attığını anımsadı. Değişik duyguydu. Aslında ne hissedeceğini bilememişti. Özellikle oyundan sonra sevinme kısmında ki yakınlıkları ilk defa o zaman bu ailenin içinde olmak istedi.

Genç kız saptığı düşüncelerinden hızla sıyrıldı. Düşünmemesi gerekiyordu. Düşünmeyecekti! Küçük çocuğun kendisine bakan ışıl ışıl gözlerine bakarak, " Hadi sana bir oyun öğreteyim mi? Çook eğlenceli, " dedi.

Samet hemen başını olumlu anlamda başını salladı heyecanla.  Hem nefesleri düzene girmişti. Yeni bir oyun oynayabilirdi.

Ebrar küçük çocuğun yanaklarını ellerinin arasına alarak yüzünün her tarafına öpücüklerini kondurdu. Küçük çocuk gelen her öpücükle kahkaha atıyordu. Mutluydu hem de çocuk. Ebrar da küçük çocuk kahkaha attıkça öptü. Öptükçe de kendisini daha çok kaptırdı küçük çocuğun sevimliliğine.

Remziye hanım, tekli koltukta ikilinin görüntülerini nemli gözlerle izliyordu. İkisi gibi mutluydu. Küçük çocuğun,  Ebrar' a hemen bağlanmasında kaderin işi olduğunu anladı. Bu kız bu eve girecekti ve herkesi enerjisi, mutluluğu, sevgisiyle sarmalayacaktı. Geçmişteki bir anı aklına geldi.

✨✨✨

Bedirhan haftasonu arkadaşına söz verdiği için oğlunu da alarak oraya gitmişti. Samet' in oradaki kendi yaşlarındaki bir çocuğun annesiyle olan konuşmalarını, birbirlerine sarılmalarını izlemişti. Çok beğenmişti. Anne' nin ne demek olduğunu o zaman anlamıştı.

İLK TEŞEKKÜR || TAMAMLANDI (Düzenlenecek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin