Ορφιανοί

Ανησυχία και καχυποψία

Όταν φτάσαμε στο ίδρυμα, τα πρώτα άτομα που είδαμε ήταν ο Τρεζίνος και η Άιραμ.

Μας πλησίασαν ανήσυχοι.

«Τι πάθατε εσείς; Έχετε χάσει το χρώμα σας» είπε η Άιραμ

«Είδαμε κάτι που.....»

Δε συνέχισε. Δάκρυα κύλησαν στα μάτια της Λορένας. Ο Τρεζίνος της έπιασε τα χέρια και τα έφερε στο στήθος του.

«Ηρέμησε, σε παρακαλώ.» της είπε

«Καρλίνα, πες μας τι συνέβη» μου είπε η Άιραμ αφού έβλεπε ότι ήμουν πιο ψύχραιμη.

«Θα μάθετε όλοι σύντομα. Πρώτα όμως πρέπει να ενημερωθούν οι βασιλείς, ο πρίγκιπας και οι σύμβουλοι». Η σύμβουλος Ράνα περνούσε δίπλα μας και άκουσε τι είπα.

«Τι συμβαίνει;» με ρώτησε

«Θα σας πω, αλλά πρέπει να συγκεντρωθείτε όλοι» της απάντησα

«Εντάξει, πάω να τους ειδοποιήσω.»

****

Είχαμε μαζευτεί σε ένα δωμάτιο του ιδρύματος, όπου συνηθίζαμε να κάνουμε τις συνεδριάσεις.

«Λοιπόν πες μας κόρη μου» μου είπε ο μπαμπάς

«Λοιπόν, εγώ και η Λορένα είχαμε πάει μια βόλτα, όταν είδαμε τον στρατηγό Τζέιμς Στιούαρτσς και....»

«Συγνώμη, αυτός δεν είναι εκείνος ο οποίος φαίνεται επικίνδυνος;» με ρώτησε ο πατέρας μου διακόπτοντας τα λόγια μου

«Ναι, μπαμπά, αλλά άσε με να ολοκληρώσω» του είπα.

«Ναι, λέγε»

«Όπως έλεγα όταν τον είδαμε θέλησα να τον ακολουθήσω. Ήθελα να δω που θα πήγαινε. Έτσι εγώ και η Λορένα πήγαμε από πίσω του και μας οδήγησε σε ένα κτήριο στο οποίο υπάρχουν κελιά. Μέσα σε ένα κελί είδαμε και έναν άντρα.»

«Γιατί σου κάνει εντύπωση; Οι γήινοι δε φέρονται με καλοσύνη ο ένας στον άλλον.» είπε ο Κάρπιαν

«Δε φαινόταν να είναι γήινος»

«Τι εννοείς;» ρώτησε έκπληκτη η Γκαρλάιντερ

«Εννοώ Μεγαλειοτάτη ότι ο άντρας που ήταν φυλακισμένος δεν είχε γνωρίσματα ντόπιου. Είχε μοβ δέρμα, πράσινα μαλλιά και κίτρινα μάτια. Δεν υπάρχει κάποιος γήινος με αυτά τα χαρακτηριστικά.» είπα

«Έχεις δίκιο. Πρέπει να είναι από κάποιον άλλον πλανήτη.» είπε η Κόρα

«Λοιπόν και τώρα τι κάνουμε; Ακούω απόψεις.» είπε ο Γκόλντεμπεργκ