Ορφιανοί

Άσχημο προαίσθημα

Πέντε μήνες πριν...

Όταν ξύπνησα εκείνη την ημέρα, δεν ήξερα ότι θα ήταν η τελευταία χαρούμενη ημέρα της ζωής μου. Σηκώθηκα από το κρεβάτι με κέφι και άνοιξα την ντουλάπα μου.

«Τι να βάλω;» σκέφτηκα.

Εκείνη η ημέρα ήταν πολύ σημαντική για εμένα. Έκλεινα τα 18 μου χρόνια και για αυτό ήμουν χαρούμενη. Όχι ότι τις άλλες ημέρες δεν ήμουν, αλλά την συγκεκριμένη ημέρα υπήρχε ένας λόγος παραπάνω να είμαι μέσα στην τρελή χαρά.

Έβαλα μία κόκκινη μπλούζα και ένα μαύρο παντελόνι και πήγα στο μπάνιο. Κοίταξα τον είδωλο μου στον καθρέφτη. Πήρα μία χτένα και άρχισα να χτενίζω τα μαλλιά μου, παρατηρώντας την εικόνα μου. Αν και 18 ετών είχα ακόμα μια παιδική όψη. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι και ιδιαίτερα ψηλή, αλλά ούτε και κοντή, γύρω στο 1,65. Τα μαλλιά μου είναι σπαστά και φτάνουν λίγο πιο πάνω από την μέση μου και όπως όλων των κατοίκων του Ορφέα είναι μπλε. Οι Ορφιανοί έχουμε μπλε μαλλιά όλων των αποχρώσεων, άλλοι έχουν ανοιχτά γαλάζια, άλλοι πιο σκούρα και άλλοι μπλε σκούρο. Έτσι είναι τα δικά μου. Μπλε σκούρα και κάνουν αντίθεση με το σκούρο πράσινο χρώμα των ματιών μου. Οι περισσότεροι Ορφιανοί έχουν γαλάζια μάτια, αλλά υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις στον κανόνα, όπως εγώ που έχουν πράσινα μάτια. Στην πολιτεία μου δεν είχα δει κανέναν άλλον να έχει πράσινα μάτια εκτός από έναν συμμαθητή μου τον Τρεζίνο αλλά και αυτός είχε ανοιχτά πράσινα και όχι τόσο σκούρα όπως τα δικά μου.

Τέλος πάντων! Καθώς χτένιζα τα μαλλιά μου παρατήρησα το άσπρο χρώμα του δέρματος μου, διότι το είδος μας έχει λευκό δέρμα, αλλά το δικό μου παραείναι λευκό. Λοιπόν, τελικά έκανα δύο μικρά κοτσιδάκια που άρχιζαν από τους κροτάφους μου και ενώνονταν στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου.

Αφού έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου, για να συνέλθω από τον ύπνο επέστρεψα στο δωμάτιο μου, πήρα την τσάντα μου και πήγα στην κουζίνα, όπου βρισκόταν η αδερφή μου. Η μικρή μου αδερφή Λούνα. Πόσο μου λείπει τώρα που δεν την έχω δίπλα μου. Είχε καρέ γαλάζια μαλλιά και σε αντίθεση με εμένα γαλανά μάτια. Ήταν 16 χρονών.

«Καλημέρα Καρλίνα. Χρόνια πολλά» μου είπε και με αγκάλιασε. Εγώ την έσφιξα.

«Ευχαριστώ, αδερφούλα μου» της είπα «Ο μπαμπάς και η μαμά έχουν φύγει;» την ρώτησα αφήνοντας την

«Ναι, ναι. Ο μπαμπάς πήγε πριν ξημερώσει στο παλάτι να δει τι γίνεται με τις ετοιμασίες της γιορτής το βράδυ και η μαμά είναι στο σχολείο» μου απάντησε.