Δεσμοί Αίματος

Κεφάλαιο 7

Ο Νικηφόρος προβληματισμενος ,μιλουσε  στο τηλέφωνο με τον Μάκη....

Νικ: σου τα έλεγα εγώ ,αλλά πότε με άκουσες για να με ακούσεις και τώρα.....

Μ: ωραία παραδέχτηκε πως όλο αυτό τον γυρίζει χρόνια πίσω ...μπορεί όμως να μην το κάνει ...δεν του έχει βάλει κανείς το μαχαίρι στο λαιμό.....
Νικ: νομίζει πως έτσι θα σβήσει τις ενοχές που αισθάνεται....
Μ: δεν καταλαβαίνω.... μα δεν μπορούσε να κάνει τίποτα τότε.... ήταν παιδί....
Νικ: εμείς το ξέρουμε αλλά αυτός..... έχει κολλήσει....
Μ: καλά , κανόνισε μια συνάντηση των τριών μπας και καταφέρουμε τίποτα....
Νικ: δύσκολο.... αυτός νομίζω πως θα φύγει από εκεί μέσα μόνο όταν βγει η Ναυσικά.... από την ημέρα που την έφεραν έχει φύγει από δίπλα της μόνο για να κάνει μπάνιο και να πάει την Εύα στο σπίτι του.....
Μ: τώρα που είπες Εύα..... της μίλησα ...σχεδόν....
Νικ: τι εννοείς σχεδόν;....

Η Δήμητρα αγκάλιασε την Ναυσικά....

Δ: είμαι σίγουρη πως θα βγεις χορεύοντας από εδώ.....

Ν: ευχαριστώ ....αυτό ήθελα και από την μητέρα μου... μια αγκαλιά για να με καθησυχάσει.....
Δ: είμαι σίγουρη πως και αυτή αυτό θα ήθελε να κάνει ....απλά φοβάται και εκείνη και ο φόβος την κάνει να φέρεται περίεργα....
Ν: μερικές φόρες νομίζω πως έχει συνεχεία τον φόβο μήπως με χάσει ....και δεν το καταλαβαίνω....
Δ: απλά παιδεύτηκε πολύ μέχρι να σε κάνει και είναι φυσικό να φοβάται... άλλωστε εγώ πάντα υπερπροστατευτική και υπερβολική την θυμάμαι....
Ν: δεν έχεις άδικο.... θα σου πω και κάτι άλλο αλλά μην γελάσεις ....
Η Δήμητρα την κοίταξε σοβαρά....
Ν: όταν με πηρέ αγκαλιά ο Λευτέρης για να με παρηγορήσει.... να , δεν ξέρω πώς να στο πω.... είχε μια μυρωδιά τόσο οικεία ....
Δ: αχ , δεν νομίζω πως θα άρεσαν αυτά στη μαμά σου..... χαχάνισε η Δήμητρα
Ν: και εγώ το ίδιο νομίζω.... συμφώνησε

Ευκλ: Λευτέρη , ενοχλώ;....
Λ: όχι ελάτε... τις εξετάσεις της Ναυσικά κοίταζα ....
Ευκλ: θέλω να ξέρεις πως σε εμπιστεύομαι απόλυτα ...το ίδιο και η κόρη μου....
Λ: ναι το ξέρω ....μου το είπε ....είπε ο Λευτέρης και χαμογέλασε