Accidental Love อุบัติเหตุรัก [Yoonmin]{END}

บทนำ

เฮ้ยน้องระวัง!!

ผลั๊กก!!

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!

'(นี่มันวันซวยอะไรของเราวะ ตื่นสายไม่พอแถมรถยังติดอีก แล้วนี่ยังจะโดนลูกบาสเจาะหน้าอีกหรออ ฮืออ~)'

ฮึ?แต่ว่า...ลูกบาสมันพุ่งมาแรงซะขนาดนั้นทำไมผมไม่รู้สึกเจ็บเลยล่ะ แล้วทำไมพื้นสนามมหาลัยมันถึงได้นุ่มงี้ หรือว่าสนามบาสเดี่ยวนี้เค้านิยมปูเบาะไว้ด้วยวะ

"เป็นไงบ้างมึง เจ็บตรงไหนป่ะวะ0?"

ผมมองหน้าเค้างงๆ สงสัยคงเป็นพวกที่เล่นบาสเมื่อกี้แน่เลย หล่อซะด้วย อย่างนี้เราจะโกรธลงได้ไงวะ ดูแต่ละคนเข้าสิ ทั้งสูง ทั้งขาว ออร่าจับเชียวแหละ

"ไม่เจ็บเลยครับ พอดีพื้นมันมีเบาะอยู่น่ะครับ ล้มไปก็เลยไม่เจ็บเท่าไรน่ะครับ"ผมตอบเค้าไป

แต่ทว่า

นี่ผมพูดอะไรผิดไปรึป่าวเนี่ย ทำไมพวกเค้าถึงต้องทำหน้าเอ๋อกันขนาดนั้นด้วยล่ะ แล้วทำไมต้องแอบยิ้มขำกันด้วยล่ะเนี่ย

"เอ่อ...กูไม่ได้บอกมึงครับน้อง กูบอกเพื่อนกูต่างหากล่ะ"เค้าบอกมันกับผมแบบนั้นล่ะ

ว่าแต่ว่า...เพื่อนอย่างงั้นหรอ?

"เพื่อน?"แล้วมันเพื่อนที่ไหนกันวะ ก็เห็นยืนยิ้มอมขี้ฟันกันอยู่แค่นี้เท่านั้นหนิ

เหอะ!ไอ้พี่คนนี้ชักจะเพี้ยนไปกันใหญ่ละ ผมล่ะรู้สึกเสียดายความหล่อของเค้าชะมัด

"ยังอีก!!"แต่แล้วจู่ๆเค้าก็ได้ตะคอกขึ้นมา

"อะ...อะไร!"ผมเผลอตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสั่นๆ นาทีนี้น่ะผมล่ะโครตกลัวอ่ะบอกเลย

"ลุกสักทีสิน้อง เพื่อนกูมันเมื่อย!"

ในขณะที่มันตะคอกผมไปผมก็นั่งงงเอ๋อแดกไปดิ พี่มันก็เดินอ้อมมากระชากอะไรก็ไม่รู้ที่อยู่ทางด้านหลังของผมออกไป