Δεσμοί Αίματος

Κεφάλαιο 2

Ο Πέτρος και η Αμαλία έφτασαν στο νοσοκομείο και ήταν στις πληροφορίες ,όταν άκουσαν μια ξανθιά κοπέλα να ρωταει ...

Δ: Ναυσικά Φωτίου ...την έφεραν πριν λίγο από τροχαίο ...που είναι τα χειρουργεία ; ...ευχαριστώ πολύ ...και έφυγε τρέχοντας προς την κατεύθυνση που της υπέδειξαν...

Ο Πέτρος στο άκουσμα του ονόματος κοντοστάθηκε λίγο ,αλλά η ανάγκη να μάθει για τον γιο του ,νίκησε την περιέργεια ....και κάπως έτσι δεν πρόσεξε ούτε την αντίδραση της Αμαλίας που είχε χάσει το χρώμα της.....

Π: στην βραχεία τον έχουν ...πάμε;....

Η Αμαλία τον ακολούθησε χωρίς να μιλάει ...
Μόλις έφτασαν έξω από τη μονάδα ,ο Πέτρος γύρισε προς τη γυναίκα του

Π: μην αρχίσεις να τον κανακεύεις τώρα ....παραλίγο να σκοτώσει άνθρωπο με την ανευθυνότητα του ....

Ο Φίλιππος ήταν ξαπλωμένος με έναν όρο στο ένα χέρι και το άλλο με γάζες ....έμοιαζε να κοιμάται....

Αμ: αγάπη μου.....του ψιθύρισε η Αμαλία και εκείνος άνοιξε αμέσως τα μάτια του....

Φ: μαμά ....δεν το ήθελα αλήθεια ...δεν το ήθελα ....και ξέσπασε σε λυγμούς
Π: ηρέμισε τώρα και πες μας τι έγινε.....
Φ: εγώ ένα ποτό μόνο ήπια ....είχαμε βγει με τα παιδιά από τη σχολή .....ζήτα να σου δώσουν τα αποτελέσματα των τοξικολογικών ....είμαι σίγουρος πως είναι αρνητικά....
Π: αν υποθέσουμε πως είναι αρνητικά , τι έγινε και έχασες τον έλεγχο;
Φ: αυτή η κοπέλα ...που χτύπησα ....για κάποιο λόγο μου τράβηξε την προσοχή ....έκανα μια παρατιμονιά και μετά τα φρένα δεν έπιαναν ....πως είναι ; ...μάθατε αν ζει;
Π: στο τηλέφωνο μου είπαν πως είναι πολύ σοβαρά....
Φ: μπαμπά μάθε σε παρακαλώ .....δεν θα το αντέξω αν πάθει κάτι.... δεν ήθελα να της κάνω κακό....
Αμ: πήγαινε Πέτρο θα μείνω εγώ εδώ....

Η Δήμητρα πλησίασε τους γονείς της Ναυσικά ...Ο κύριος Ευκλείδης στεκόταν έξω από την πόρτα ,με το ύφος του στρατιωτικού που περιμένει νέα από το μέτωπο, ενώ η κυρία Στέλλα καθόταν στην καρέκλα συντετριμμένη..... για κάποιο λόγο όμως η Δήμητρα ένιωσε πως ο πατέρας της Ναυσικά ήταν αυτός που χρειαζόταν περισσότερο συμπαράσταση ....τον πλησίασε και ακούμπησε το χέρι της στον ώμο του....