ESARET

73. Bölüm Yalancı Bahar

Geçen bölüm #Esaret yazıp beğendikleri replikleri paylaşan arkadaşlarım:

Zehraltunkpr
NurArzu
Kartalice77
Damlaydin
Zeyneb999

Emeğinize sağlık. Hepinize çok ama çok teşekkür ediyorum😘

Bu bölüme yetişir mi dedim yetişti. Son olaylarımız başladı. Bu da demektir ki finale doğru gidişimiz başladı. Bu bölüm için özellikle tahmin ve yorumlarınızı bekliyorum hem de büyük bir merakla. Sizce neler olacak, geçmişteki gizli kalmış olaylar ne? Bunları acayip merak ediyorum. Sizce gidişat nasıl olacak? Başka olaylar olacak mı? Kahvem elimde büyük bir keyifle yorumlarınızı bekliyorum.

Sevgili bükücülerimizden, hikayemizin falcısı, hem hikayede, hem gerçekte sıkı bir #HanKer'ci olan Fatma. @Zeyhanker52. Çıkan iki kitabımızı da alan güzel arkadaşım. Arada triplerini çeksek de seni seviyorum. Bölüm senin canım. Umarım beğenirsin. Keyifli okumalar😘❤️

Multimedyamız Demet Evgar "Fark etmeden" Kahveler de hazır biliyorum. Hadi o zaman. Müziğimizi açalım ve bölümü okumaya geçelim. Buyurun efenim bölüm sizlerin 😘☕️️❤️🌹

Hande aynanın karşısına geçip giydiği elbiseye baktı. Kan kırmızı elbise... Bir zamanlar o adamın rahatsız olduğu ve giydiği için...

Omuzlarını dikleştirip derin bir nefes aldı. Şimdi Kerem bu elbiseyi almıştı. Geçmiş geçmişte kalmıştı. Son kez saçlarını düzenleyip makyajına baktı. Heyecanına hakim olmaya çalışıp kapıya baktı. Ağır adımlarla yürürken attığı her adım, kalbinin hızla çarpmasını sağlıyordu. Kapıyı açıp dışarı çıktı. Merdivenin yanında durduğunda aşağıda Kerem'i gördü. Başı öne eğik merdivenin başında duruyordu. Ve ilk adımını attı. Attığı an Kerem başını kaldırdı. Ağzı açık bakarken gözlerini dahi kırpmıyordu. Bir adım geri gidip daha iyi görmek istedi ama yapamadı.

Hande kuğu gibi süzülerek inerken nefes alması dahi mucizeydi. Tırabzandan tutup destek alırken, kan kırmızı elbise içinde, bembeyaz, kusursuz vücuduyla inen karısından dolayı başı dönüyordu. İndiği her basamak, bir adım daha yaklaştırıyor, o yaklaştıkça vücudunun dengesi altüst oluyordu.

Ve son basamak...

Elini tutup dudaklarına götürdü. Gece siyahları bir girdap gibi çekerken kendine, yanağına sıcak bir dokunuş bıraktı. Baştan aşağı süzen bakışları gözlerinde son buldu.

"Rüya gibisin."

Devamı gelmedi konuşmanın... Tutulmuş gibi kaldı. Yanağına dudaklarını dokundurup öyle kaldı. Böyle kalsa... Zaman hiç geçmese... Kötü, olumsuz hiçbir şey olmasa... Boynuna sarılan ellerin verdiği his... hele o hiç bitmese... Sarıldı, yüzünü sürdü boynuna. İkisi de ânı yaşarken kalplerindeki sevgiyi sonuna kadar hissediyor, hissettiriyordu. Kerem çekilip Hande'ye baktı. Rüya gibi sevdiğine.

"Bir ay geçti rüya gibi, senin gibi. Nice aylara yıllara, güzel karım."

Hande'nin başı dönerken, elini sıktı sevdiğinin. Titrek nefesleri arasında titrek sesiyle konuştu.

"Seninle birlikte, iyi, kötü her şeyi yaşamayı dilerim. Yeter ki birlikte olalım."

"Ben kalbimden severken hep birlikte olacağız. Bunu unutma. Yalnız olsan, o an yanında olamasam da, bunu hisset. Çünkü hep yanında olacağım."