Kick Out Slave (completed)

can run but can't hide

Nararamdaman ko malamig na simoy ng hangin na tumatama sa aking balat. Andito ako ngayon sa U.K gaya ng aking pinagplanuhan tinakasan ko na naman siya dahil sa takot na baka masaktan na naman ako. Mahal ko siya pero minsan kailangan mong I let go ang taong mahal mo dahil sa sobra na ang sakit na nararanasan mo. Ilang ulit ng nawasak ang puso ko at ilang ulit ko na rin itong pinulot at sinubukang gawing buo pero 'di ko alam parang may kulang.

"Mommy?" Napabaling ang aking atensiyon sa aking anak.

"Hmm?" Tanging sinagot ko rito dahil malalim pa rin ang iniisip ko halos hindi ako makawala.

"Mom are you okay?" May pag-alalang tanong nito na kinalingon ko rito, mabuti na lang at may nakakasama akong tao na totoong may pagmamahal at pagmamalasakit sa akin.

"Yes mom is okay." Hinaplos-haplos ko ang buhok nito na kinakalma nito at tumabi lang sa akin.

"How about my brother is he okay?" Sabi nito at hinaplos ang lumalaki kong tiyan.

Napabuntong-hininga ako it's been 4 months at tama nga nabuntis ako at kasalukuyan kong pinagtataguan si Zeen 'di ko kayang harapin siya at sabihin na buntis ako. Dahil tiyak na kukunin lang niya ang magiging anak namin lalo pa't 'di niya ko mahal nagawa lang naman niya ako habulin ay dahil kailangan niya ko upang mabigyan siya ng anak isa lang akong parausan para sa kan'ya.

"The baby is okay sweetheart and how can you say that the baby's gender is a boy?"

Nagtatakang sabi ko tumawa naman ito at hinaplos tiyan ko na may pag-iingat.

"It's just an instinct." Napatawa na rin ako ewan ko dami nitong nalalaman

Nahinto kami sa pagtawa nang magring ang private phone ko. Gigagamit ko lang kasi sa business matter.

"Hello."

"Hoy bruha may balak ka pa bang bumalik at I-manage ang kompaniya mo! Hoy! Dahil sa kompaniya mo di na kami nagkakaroon ng basta moment ng asawa ko nakakafrustrate talaga. Naku naku Naire kapag 'di ka pa umuwi sa New York at hawakan ang kompaniya mo ako ang pupunta riyan sa U.K at dadalhan kita ng isang gagong unggoy na nagngangalang Zeen!"

Napatawa ako sa sinabi nito. Nagpapasalamat talaga ako at nandiyan ang bestie ko at ang asawa nito. Sabagay siguro naabuso ko na sila masyado na kasi akong naging duwag sa totoo lang pangalawang beses na ito e'.

"Hoy huwag kang tumawa seryoso ako!hmm." Sabi nito pero napakunot ang noo ko nang marinig kong umungol ito.

"Bestie are you okay?" Nag alala ako rito parang may kakaiba kasi sa paraan ng boses nito parang hirap na ewan.

"Yes Ahhh Hmm." Ungol nito.

Ungol?

Pinamulahan naman ako ng pisnge. 'Di naman ata?

"Bestie saan ka ngayon?" Nanlalaki ang mga mata ko pero seryoso ang tanong ko kasi huwag naman sana na tama ang hinala ko.

"Your office Ohhhh Ahhh." Napasinghap ako walang hiya may ginagawa silang milagro sa opisina ko!

"Bestie! Huwag na huwag niyo gawin sa table ko! Mga walang hiya talaga kayong dalawa!"

"Oppsie your too late Ahhh. Binibinyagan Ohhh babe na namin ang Hmmm table mo Yeahh faster!" Napahawak ako sa aking noo putek ano ba ito ganoon na ba sila katigang at hindi na nakayanan?

"Uuwi na 'ko riyan bukas siguraduhin niyong palitan niyo 'yang table ko dahil Arghhh basta gusto ko napalitan na 'yan bukas at kayong dalawa umuwi na kayo sa pinas!" At binabaan ko na sila ng tawag, nakakainis talaga ang bruha na iyon nakakapikon

Naku ang dalawang 'yon maakakatikim talaga sa akin.

Nagbeep ang cellphone ko at ng buksan ko ang message.

"You can run but you can't hide."

Napahawak ako sa aking bibig no! This is not true.

Baka na wrong send lang. Napabuntong-hininga ako alam kong pinagloloko ko lang ang sarili ko alam kong siya ito.

Pero wala talaga akong magagawa tiyak na magkikita pa rin kami. But I'll make sure he can't get my child way from me!

"Mom?" Nalimutan kong andito pa pala ang anak ko sa harap ko at ngayon takang-taka na ito at alalang-alala. Kaya ngumiti ako para mabawasan ang kunot sa noo nito saka hinaplos ang pisinge nito.

"Sweetheart we are going home In New York because I need to work." Ngumiti ito sa'kin at tumango mukhang lubos na nito naunawaan ang sitwasyon at hindi ko na kailangan pang mahirapan na ipaliwanag rito ang lahat.

"Okay mom. But can we go inside now because I am sleepy and it's cold here in the garden."

"Okay sweetheart." Hinalikan ko ito sa pisnge.

Sana nga'y malampasan ko ang pagsubok na 'to.

I need to be brave for my baby.