La vida sin princesas|| Ruggarol

You look so perfect

Zaśmiałem się i zabrałem ją ze sobą do mojego pokoju...
*Karol*
-Masz...
Załóż sobie to-rzuciłem w nią białą koszulą z czarnymi wzorami. Dziewczyna zawahała się, a ja sprawnie ściągnąłem moją koszulę i założyłem inną-granatową z małymi, kwiecistymi wzorkami.
-Ajjjj...
No tak-pisnąłem-łazienka jest po lewo, na końcu korytarza.
-Nie, spokojnie. Mogę się nawet przebrać przy Tobie, ale mam chodzić w samych majtkach-dziewczyna się zaśmiała.
-Możesz się przy mnie przebrać, a w samych majtkach boisz się obok mnie być-dałem jej moje spodnie, a następnie dotknąłem jej dłoni. Karol się zawstydziła, co można było zobaczyć po jej twarzy, i wyszła ode mnie z pokoju.
Co z Tobą jest Ruggero?
Taki tekst?!
Tekst niczym u szczeniaka?!
Gdzie się podział ten romantyzm, który zawsze Ci człowieku towarzyszył?!
-Zginął-krzyknąłem, czego nawet nie byłem świadomy.-Zginął razem z Candelarią!!!
Po chwili do pokoju weszła Karol. Oby wyglądała 1000 razy lepiej ode mnie w tej koszuli.
-Najdziwniejsze jest to, że Twoje ubrania są na mnie dobre-zaśmiała się i zaczęła się do mnie zbliżać.