Chapter 22. Tantrums and Sleep Over

Start from the beginning
                                    

"Na hindi sana nangyari kung hindi ako umalis at kung hindi mo ko hinanap. God, I almost lost you ... for good. Paano kung ... paano kung --"

I saw guilt and regret registered on her lovely face while her tears streaming down her cheeks.

I gently cupped her face and put our forehead closer together.

"Shhh, wifey that's never gonna happen. I'm here because your love made me live again. Kaya kung sasabihin mo na ikaw ang dahilan kung bakit ako muntik nang mamatay, siguro nga, pero ikaw din ang kaisa-isang dahilan kung bakit pinili ko pang mabuhay."

"I'm sorry Glai. Hindi ko alam kung ilang sorry ba ang kailangan kong sabihin o kung enough na ba yung salitang yun para malaman mong nagsisisi ako sa lahat ng ginawa ko at para mapatawad mo ko."

"Wifey, it's all in the past. And you're more than enough, your love was more than enough. Sapat na sa'king nandito ka, magkasama tayo, kasama ng mga anak natin. Kaya hwag mo nang isipin yun ha? I love you and that's all that matters."

She nod in between tears and gave me a warm embrace.

"I love you Glai. I love you so much and thank you for not giving up on me."

"Mas mahal kita Mrs. De Castro." I respond then held her tighter.

***

|Rhian|

Ilang sandali pa at pareho nang hupa ang mga damdamin namin.

Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya at pinahid ang mga luha sa mata.

"Okay ka na ba?" Maluwang ang ngiting tanong ni Glaiza.

I smiled and nod.

"No more dramas?" She gently teased.

My smile widen. "Sa'yo lang naman ako nagdadrama."

"I know right!" She rolled her eyes and that made me laugh.

She's really cute without even trying.

"So, are you ready for some good news?"

My brows furrowed.

Ngayon ko lang napansin na nagniningning ang mga mata nito sa saya.

"What news -- oh, don't tell me ...?" My eyes grew wider. Huli na ng pumasok sa isip ko na maaaring ang tinutukoy nito ay ang nangyari sa bonding time nila ni Caiden.

"Yup, you got it right wifey." She's beaming with happiness.

"Seriously?" She nod. "Goodness, I'm so happy for hubby!" I shrieked then

Sa sinabi nya ay muli ko syang nayakap ng mahigpit.

"God, I'm so happy for you hubby." I shrieked.

"Yeah, me too. Nararamdaman ko wifey, this is the start of everything."

"Finally our for keeps as a family." I added. Bahagya kong niluwagan ang pagkakayakap sa kanya pero nanatili ako sa mga bisig nya.

"I couldn't agree more. And I think I deserve a kiss for that." She smiled lopsidedly.

"I think you deserve more than just a kiss." I said in a flirtatious manner.

Winning Back Mrs. De Castro (MGDC: Book 2)Where stories live. Discover now