Moja Pasja...

21

Adam
Wszedłem do mieszkania i od razu ruszyłem w kierunku schodów.
Z kuchni dochodziły rozmowy, więc postanowiłem sprawdzić z kim tak moja kochana siostrzyczka (czujecie ten sarkazm?) żywo rozmawia.
Przystanąłem w drzwich do kuchni i przyglądałem się Viktorii i jakiemuś chłopakowi, którego jeszcze nie znałem.
Byli tak pochłonięci rozmową, że nawet mnie nie zauważyli. Postanowiłem się "ujawnić" dlatego też głośniej odkaszlnąłem i wszedłem do kuchnii.
Oboje spojrzeli na mnie pytającym wzrokiem i ponownie wrócili do rozmowy. Ewidentnie dali mi do zrozumienia, że nie jestem tu mile widziany.
Nalałem sobie soku do szklanki i ruszyłem do swojego pokoju.
Nudziło mi się niemiłosiernie więc postanowiłem spotkać się z Krystianem.
Jest to mój najlepszy przyjaciel. Znamy się od przedszkola i zawsze sobie pomagaliśmy.
Mogliśmy na siebie liczyć w każdej sytuacji i nic w tym temacie nie uległo zmianie.
Wybrałem numer do kumpla i czekałem, aż odbierze.
Może będzie jakieś zadanie od Daniana. Chetnie bym się rozerwał i przy okazji możnaby zarobić parę groszy.
- Nie wiem po co ci ten telefon skoro i tak go nie odbierasz. - powiedziałem odrazu gdy usłyszałem jego zaspany głos.
- Może tak jakieś dzień dobry albo witam cię mój drogi przyjacielu?
- Dla twojej świadomości jest już po południu więc nie dzień dobry, a teraz ruszaj tyłek i za dziesięć minut tam gdzie zawsze.
Rozłączyłem się zanim zdążył cokolwiek powiedzieć i ubrałem bluzę.
Wziąłem ze sobą szklankę po soku i ruszyłem do kuchni.
Ku mojemu zdziwieniu w kuchni była tylko Viktoria. Myślałem, że dalej będzie ze swoim chłopakiem.
- Jednak chłopak Cię opuścił?- zadrwiłem.
- Nie twoja sprawa.
Wyszła z kuchni nawet na mnie nie patrząc.
Wstawiłem szklankę do zmywarki i sięgnąłem po klucze do mojego skarba. Nie ma to jak własne audi r8.
Włożyłem buty i wyszedłem z domu trzaskając drzwiami...

Rozdział troszkę wcześniej, bo nie wiem czy jutro będę mogła coś dodać.
Zachęcam do gwiazdkowania i dzielenia się swoimi uwagami co do książki i rozdziału :)